Annemie Charlier,gemeenteraadslid voor N-VA,kaartte op de laatste gemeenteraad het dempen van de historische waterput aan. Zij vindt deze ingreep een aanslag op het cultureel erfgoed van onze gemeente. In andere gemeenten wordt gezocht hoe men waterpartijen kan integreren bij de heraanleg van pleinen en straten. In Belsele was deze mogelijkheid aanwezig en heeft men er niets meegedaan. De aannemer vroeg aan de Archeologische dienst Waasland om advies,maar deze bleek niet geïnteresseerd en de put werd dan maar gedempt. De kans op het opnieuw in gebruik nemen van de dorpspomp is nu wel helemaal verkeken. Dit is een historische vergissing. (zie ook de bijdrage van A. Vandermeulen in De Vrije Teugel). Tijdens dezelfde gemeenteraad werd aan het stadsbestuur gevraagd hoe het zit met de werken in Belsele-dorp en de vertraging die opgelopen werd. Vooral de handelaars klagen over gebrekkige informatie en het niet vasthouden aan de beloofde fasering. Het stadsbestuur gaf toe dat wegens slechte weersomstandigheden enige vertraging opgelopen was en beloofde een werkbezoek op maandagmorgen om met de belanghebbenden de toestand te bekijken. De werken zitten ondertussen in de vierde fase. Voor de kermisweek is het gedeelte tot de Molenwijk af. De volledige heraanleg zal niet zoals gepland tegen het bouwverlof in orde zijn. Het kruispunt aan de Rozenlaan wordt pas in augustus aangepakt. Hopelijk is alle ellende tegen het najaar achter de rug. De aankopen in der minne voor de aanleg van het overstromingsgebied van de Belselebeek zijn gestart. Op de gemeenteraad van mei en deze van juni worden deze aankopen goedgekeurd. Annemie Charlier en Lieven Dehandschutter,gemeenteraadsleden N-VA,stemden tegen deze aankopen. Zij motiveren hun neen-stem op deze manier. De Belselebeek heeft een natuurlijk overstromingsgebied,iets lager gelegen en dichter bij het dorp. Het is dus niet nodig om miljoenen euro’s uit te geven voor de aanleg van een nieuw overstromingsgebied,enkel en alleen om te kunnen bouwen in de‘meerskens’. Zij worden in hun mening gesteund door de nieuwe inzichten op gebied van wonen en bouwen na de grote overstromingen van de jaren’90. Het stadsbestuur houdt blijkbaar vast aan het achterhaalde principe,dat de mens de natuur naar zijn hand kan zetten.