Beste Reynaertlezer, Een beetje vroeger dan gewoonlijk valt deze Reynaert in je brievenbus. De winter is pas begonnen. De eerste sneeuw hebben we gehad. Kerstmis en nieuwjaar komen eraan. Pakjes en geschenken worden onder de kerstboom gelegd. We zoeken leuke spullen om mekaar te verrassen. Het stadsbestuur van Sint-Niklaas heeft de grootste kerstboom van Belgiëop de markt gezet. Daaronder liggen de pakjes voor de inwoners van de stad. In de gemeenteraad van 15 december werden de cadeautjes voorgesteld bij de begrotingsbespreking. Na een jaar vol feesten,schiet er niet veel meer over om nog met gulle hand uit te delen. De meeste plannen zijn uitgevoerd of staan op stapel en zullen in de loop van 2006 uitgevoerd zijn. Het zwembad wordt verder afgewerkt. Het museum krijgt een nieuwe ingang en tentoonstellingszaal. Maar de beloofde verhaallijn over hoe de verscheidene collecties geïntegreerd worden,is er nog niet. De serviceflats in het centrum komen stilaan in zicht. Voor de vernieuwing van het rusthuis in Belsele is het wachten. In het zorgstrategisch plan kiest het OCMW voor de bouw van een nieuw rusthuis,maar waar en wanneer dat er komt,staat nergens te lezen. De plannen voor de aankoop en de aanleg van een speelbos achter de Mierennest zijn wel in een gevorderd stadium. Er is immers geld voor voorzien in de begroting van 2006. Veel andere en nieuwe investeringen worden niet gepland. Het rioproject wordt stilgelegd. De verkiezingen staan immers voor de deur en alle partijen zijn bezig met de voorbereidingen. De zoektocht naar vrouwen en vertegenwoordigers uit de verschillende bevolkingsgroepen is bezig. De wet schrijft immers voor dat de helft van de kandidaten vrouwen moeten zijn. En dat is maar goed ook. Meer dan de helft van de bevolking bestaat uit vrouwen. Onderzoek leert ons dat vrouwen zowel in de politiek als in het bedrijfsleven nog steeds ondervertegenwoordigd zijn. De belangrijkste struikelblok blijft de combinatie werk en gezin. Het vraagt dan ook heel wat overredingskracht om vrouwen over te streep te halen om aan politiek te doen. Mogen we ook cadeautjes verwachten van de Vlaamse en de federale overheid? De bewoners van de Hoge Bokstraat in ieder geval niet. Minister Peeters heeft de doortrekking van de N-41 niet op zijn prioriteitenlijstje geplaatst. Dit betekent dat het zware vrachtverkeer nog altijd de mensen uit hun slaap houdt,dat de dorpskommen van Sint-Pauwels en Kemzeke kreunen onder de overlast. De verbinding tussen de Singel en de E-17 is wel gepland en zal tijdens de volgende ambtsperiode afgewerkt zijn. Er is veel heibel ontstaan over de wooncode die de Vlaamse regering voorstelt. Wie in Vlaanderen een sociale woning wil huren,moet onze taal spreken of bereid zijn ze te leren. Franstalig Belgiëgaat op zijn achterste poten staan om dit principe. Het AVK-bestuur snapt dit niet. Is het niet logisch dat je de taal spreekt van de mensen waartussen je gaat wonen? Hoe kunnen nieuwe inwoners zich integreren in de maatschappij waar zij deel van uit maken,indien zij de taal niet spreken? Is dit niet in het belang van nieuwe inwoners dat zij kunnen communiceren over de dagelijkse problemen in de taal van de plaatselijke bevolking? De hardwerkende Vlaming,een nieuw begrip in de politiek,krijgt vanaf volgend jaar een beetje belastingverlaging. De bedoeling is om mensen aan te sporen te werken. Het generatiepact van de federale regering diende dan juist om de mensen langer aan het werk te houden. Heeft iemand al eens de bedenking gemaakt dat vele verenigingen vandaag gedragen worden door deze jonge gepensioneerden? Dat deze verenigingen het moeilijk zullen krijgen om nog werkende leden te vinden? Dat al deze verenigingen nu juist het sociaal bindmiddel zijn in onze moderne maatschappij? Dat met dergelijke maatregel weer andere problemen opduiken? Deze bedenkingen hebben wij nog nooit horen maken. Moet de sociale zekerheid dan niet betaalbaar blijven? Ja,zeker,maar er mogen geen nieuwe problemen ontstaan. Het AVK-bestuur weet bij ondervinding hoe moeilijk het is om nieuwe leden te vinden die zich inzetten voor de dagelijkse werking. Wij kunnen jullie met plezier ons nieuw bestuur voorstellen in deze Reynaert. Het jaar 2005 zal ons bijblijven als het jaar van natuurrampen. Het begon met de verschikkelijke Tsunami in Zuid-Oost-Azië. Tijdens de zomermaanden kregen we beelden van bosbranden en overstromingen in Europa te verwerken. Katrina en andere verwoestende orkanen trokken een spoor van vernieling in het Caraïbisch gebied en het zuiden van de Verenigde Staten. De bevolking heeft niets meer over en tracht op allerlei inventieve manieren te overleven. In New Orleans domineert het leger het straatbeeld. Aziëwerd getroffen door aardbevingen. Tijdens deze kersttijd bereiken ons beelden van vele daklozen in Pakistan. Duizenden mensen zijn hun woning kwijt geraakt en trachten de winter te overleven in barre omstandigheden. De noodhulp komt veel te traag op gang. Er is gebrek aan zowat alles,wintertenten,voedsel en kleding. De twee Vlaamse televisiezenders plannen een benefietavond om geld in te zamelen. Hopelijk denkt Vlaanderen aan“de herberg waar geen plaats was voor een zwangere vrouw en haar man” en geven de Vlamingen een deeltje van hun kerstbudget aan deze mensen. De Reynaertredactie wenst jullie in ieder geval een gelukkige en vredevolle kersttijd.