Beste Reynaertlezer,11 september 2006 ‘Waar men gaat langs Vlaamse wegen,komt men nu verkiezingsborden tegen’…. Op weiden en akkers,in voortuinen en aan vensters schieten de borden als paddestoelen uit de grond. Politici in alle kleuren en formaten kijken de fietser,wandelaar en automobilist lachend of ernstig aan. Iedere kandidaat wil de aandacht trekken,sympathie uitstralen en stemmen‘ronselen’. Want ja,beste lezer,daar gaat het uiteindelijk om. Wie politieke ambities heeft,moet stemmen achter zijn naam krijgen om verkozen te zijn. In de jaren 90 was politiek een vies woord geworden. De vele nationale schandalen waren daar niet vreemd aan. Vandaag is een kentering merkbaar. Politiek en bestuur en dus politici zijn noodzakelijk. De meeste mensen weten ook wel dat onze samenleving niet kan zonder een bestuur. En over het gemeentebestuur en in tweede orde het provinciebestuur gaan de volgende verkiezingen. Hebben de lokale politici zich van hun taak gekweten? Hebben ze gedaan wat ze beloofd hadden? Hebben ze zich ingezet voor het algemeen belang? Werd je stad goed bestuurd? Dat zijn de vragen die je je moet stellen en in het kieshokje beantwoorden. Je geeft je stem aan iemand en je verwacht dat hij of zij zal woord houden en zich inzetten voor de gemeenschap. En terwijl in onze stad de verkiezingskoorts stilaan een hoogtepunt bereikt,moet onze federale regering op zoek naar 880 miljoen euro om de begroting in evenwicht te houden. De federale minister van justitie,Laurette Onckelinckx,werd geplaagd met de ontsnapping van 28 gedetineerden in Dendermonde en werd de Albanese gangster Victor Hoxha gesignaleerd in Antwerpen. De vermeende moordenaar van Joe Van Holsbeeck mocht eind augustus naar een voetbalmatch gaan,wat algehele verontwaardiging van de bevolking opleverde. In de maand augustus hebben heel wat mensen in Oost-Vlaanderen te kampen gehad met wateroverlast. De federale regering beloofde onmiddellijk dat het rampenfonds zou helpen de kosten te dragen. Gelukkig heeft de investering in de rioleringen van onze stad vruchten afgeworpen en bleven wij gespaard van natte voeten. De Vlaamse regering stuurde deze week het bericht van een begrotingsoverschot de wereld in. Onderwijs,welzijn,ruimtelijke ordening en huisvesting krijgen meer geld. Een deel van het geld zal gebruikt worden om hogere premies te geven bij de restauratie van ons cultureel erfgoed. In Sint-Niklaas kan men het Huis Janssens(Mercatormuseum)dan eindelijk aanpakken. De achterzijde staat er verwaarloosd bij. Nu de museumsite stilaan vorm krijgt,wordt het tijd om dat deeltje van ons erfgoed grondig te restaureren. Vanuit de wereld bereiken ons nu eens positieve,dan weer negatieve berichten. Tijdens de warme zomermaanden verhitten de gemoederen tussen Israël en Libanon en werd een heuse oorlog van 30 dagen uitgevochten. Eind augustus werden de wapens neergelegd en kreeg een internationale VN-troepenmacht de kans om de vrede in het gebied te handhaven. Duizenden vluchtelingen konden weer naar huis of wat er van over bleef. De positieve houding tegenover Israël is in dit oorlogsgebied ver te zoeken. De meeste Palestijnen erkennen de staat Israël niet. De argwaan tegenover Israël en het Westen blijft immens groot. De reacties bij de herdenking van 9/11 en tegen de uitspraak van de paus,moeten in dit licht gezien worden. Ook in de rest van Afrika blijft de ellende groot. Zondag werd gedemonstreerd voor de ambassade van Soedan uit solidariteit met de kinderen en vluchtelingen in Darfoer. Er is een schrijnend tekort aan ziekenhuizen,scholen en waterbronnen. Maar de VN-vredesmacht mag van de Soedanese regering niet opereren in dit gebied. Wereldwijd halen 10 miljoen kinderen hun vijfde geboortedag niet. Mits de nodige hulp en middelen zoals zuiver water,inentingen of een gewoon muskietennet,zou aan deze toestand heel wat kunnen veranderen. Deze kinderen wonen meestal in oorlogsgebied en hulpverleners geraken niet tot bij hen. En dus blijven ze verstoken van de meest elementaire voorzieningen. Onze dorpsgenote Jeanine De Beleyr zet zich al jaren in voor straatkinderen in Haïti,vandaar ook onze steun aan haar werk. (zie achteraan in deze Reynaert) . En dit brengt mij terug bij onze stad. Begin september werd‘het Huis van het Kind’geopend in de Kazernestraat. In de gebouwen van‘De Pomp’kregen enkele diensten een nieuw onderkomen. De spelotheek springt het meest in het oog. Daarnaast vinden de STOP-,LIFT- en TIME-OUT-projecten er een onderkomen. Onze kinderen en het gezin staan bovenaan in het rijtje van de partijprogramma’s. De N-VA lanceert zelfs een gezinsactieplan voor elke stad. De nieuwe stadsbesturen moeten,met het oog op de toekomst,versneld nieuwe kavels vrijmaken om de prijzen van de woningen onder controle te houden. Ze moeten eigen geboorte- en pamperpremies kunnen uitdelen en er moet een gecoördineerd beleid komen voor de gezinnen. Beste lezer,Reinaert hoopt dat je op 8 oktober een goede keuze maakt. Hij blijft rondlopen in het dorp om,zoals in het verhaal,gezagdragers kritisch te beoordelen en de bevolking te informeren over wat reilt en zeilt in zijn geliefde Belsele.