Bolletjeskermis’op 8 oktober aanstaande. Ik,ik sta deze keer niet meer in het‘schietkraam’. Misschien zullen ze mij missen,mijn trouwe kiezers van weleer die ik nog steeds heel dankbaar ben voor het vertrouwen dat ze steeds in mij hebben gesteld. Je weet wel. Die onverbiddelijke gevorderde leeftijd laat mij niet meer toe een eventueel mandaat op een ernstige manier in te vullen. Kiezersbedrog zou een kandidatuurstelling betekenen en daar heb ik de pest aan. Bovendien is‘mijn’eerbare partij“De Volksunie” verdwenen. Politiek dakloos dus. Enerzijds een bevrijding,geen campagnevoering,geen stresserende verkiezingskoorts waaraan ik trouwens gelukkig weinig of niet onderhevig was. Anderzijds vind ik het jammer mijn nog steeds brandend engagement tegenover de Belseelse gemeenschap niet meer politiek te kunnen vertalen. Dit betekent hoegenaamd niet het gevreesde‘zwarte gat’. De sociale organisaties zoals K.W.B.,de Christelijke vereniging voor gepensioneerden“OKRA” en de Amedee Verbruggenkring,bieden mij de gelegenheid nog aan enig sociaal-cultureel werk te doen. Zelfs dit driemaandelijks‘Teugeltje’verschaft mij enige vreugde. Het geeft mij telkens het gevoel alsof ik een persoonlijk vertellingske mag doen aan elke lezer(es)afzonderlijk. Zelfs die‘bolletjeskermis’vind ik een sociaal‘cadeautje’,waaraan ik graag deelneem. Alhoewel het deze keer wellicht een moeilijke keuze wordt. Partijloos dus. Wellicht gaat mijn stem‘in vrije teugel’naar mensen die ik meen te kennen en dat zijn er velen. Jammer dat wij niet mogen panacheren(stemmen op verschillende lijsten). Dus toch maar verplicht partijgericht. Politiek? Een aardig beestje dat soms aardige kronkels in een mensenleven kan teweeg brengen. Zo was er ondermeer die overleden weduwe,die aankwam aan de hemelpoort. De hemelse boekhouder Sint-Pieter,bladerde met bevochtigde vinger in zijn gouden beduimelde register,vermoedelijk beschikt hij nog niet over een computer en vond na een kleine aarzeling de naam van de betrokken dame. Hij fronste zijn oeroude voorhoofd,bekeek het vrouwtje met verdachte blik over zijn leesbrilletje heen en sprak met strenge stem: -“Mevrouwtje er is hier iets dat blijkbaar niet klopt! U bent driemaal gehuwd en U verschijnt hier nog als ongeschonden maagd”? -“’t Ja” antwoordde het schaamroodblozend vrouwtje,heilige Sinte Pieter ik heb steeds huwelijkspech gekend. Telkens was ik gehuwd met een politieker. Mijnen eersten was van de VLD,die beloofde veel,maar daar kwam niets van‘in huis’. Mijnen tweeden was van de CVP,die draaide steeds maar rond de‘pot’,maar er kwam ook al niets van. Eindelijk dacht ik de ware gevonden te hebben,een geweldig brave man van de V.U.,maar zijn‘partijtje’was te klein”. Stiekem lachte de hemelse portier in zijn ruige baard,maar twijfelde toch zichtbaar over zijn te nemen oordeel. “Allez toe”! drong het vrouwtje aan. “Ik heb het ongeluk gehad driemaal weduwe te worden zonder de echte‘liefdesgeneugten’te kennen. Wat gaat U dan doen met politiekers die driemaal zijn gehuwd zonder dat zeéénmaal weduwnaar werden”? stelde ze de heilige man voor een dilemma. Hierbij werden de voorhoofdrimpels van de heilige boekhouder duidelijk zichtbaar nog dieper. Na een nogal langdurige denkpauze,klaarde zijn strenge gezicht plotseling goedluimig op en antwoordde hij onverwachts gekscherend:“Dat zullen dan wel mannen zijn met een tègrote‘partij’zeker? Maar dat is voorlopig een probleem voor de aardse kiezers”. –Wat U betreft Mevrouwtje,treed gerust maar binnen in het hemelrijk,jouw derde,brave VU-echtgenoot zit hier reeds lang genoeg op je komst te wachten”! “Op een maagd min of meer zal het hier niet op aankomen” argumenteerde hij nog stiekem bij zijn beslissing en“grappenmakers komen wij hier toch te kort” fezelde hij er nog schalks stilletjes bij. Een kleine geruststelling vind ik persoonlijk dat schalks‘gefezel’van de hemelse portier! Terloops,ik heb drie kinderen ondanks mijn klein‘partijtje’van weleer!