Tussen de meestal lovende naklanken over ons verschenen‘Teugeltje’,hoor je nogal eens ook de kritiek dat ik maar al te vaak mijn inspiratie haal uit het verleden. Een terechte bemerking vind ik dit persoonlijk. Maar,als het waar is,dat‘een vogel zingt,zoals hij gebekt is’,kan ik dit misschien inroepen als enige verontschuldiging,want inderdaad mijn‘bekje’wordt oud. Maar meestal weet ik toch het verleden aan de actualiteit te verbinden. Het kan weer niet anders deze keer. Een dorpsgenote die genomineerd werd voor“De Pluim”! “Maria Bocklandt”,een buurvrouw nog wel! Dit kunnen wij zomaar niet geruisloos laten‘passeren’. Dus,andermaal terug naar het verleden,zeg maar 1936,nietwaar Maria? 1936 was een bijzonder‘gezegend’jaar. Persoonlijk kan ik daar van meespreken,net als Roger De Roeck,de voorzitter van de kerkfabriek,waarmee Maria een zeker‘Kerkelijke’relatie heeft. Goed geplaatst ben ik wel om over‘Maria van de koster’enige historiek te vertellen. Van kindsbeen af,wist ik van haar bestaan. Haar vader zaliger Romain,koster in Belsele(ook geen doetje als het over fratsen en grappen ging)had met mijn vader,koster-drukker in Waasmunster,een vriendschappelijke en uiteraard ook een zakelijke relatie. Romain had een drukkershandel,in opdracht van mijn vader koster-drukker. De jeugd van Maria kunnen wij gerust bestempelen als het‘verborgen leven van Maria’. Onder het gezag van een al te strenge moeder Gabriëlle,werd ze nogal kort en bijna geïsoleerd gehouden,zodat ze de vele pijlen die ze op haar boog had,niet kon afschieten. Indien er toen reeds een“Reynaert” had rondgelopen in Belsele,hing er zeker aan de huisgevel:“Sssst!...hier rijpt Maria”. En of ze gerijpt is? Een pientere Werner Ongena had dit in de gaten en oordeelde dat“de beste paarden op stal worden verkocht”. Hij verschalkte de‘wakende’moeder,wist het verborgen meisje,dat ondertussen een rijpe vrouw was geworden,te verleiden,huwde er mee en op géén tijd kregen ze drie zonen. “Het Openbaar Leven van Maria” kon beginnen. En wij zullen het geweten hebben! Ondanks de zware gezinslast,waarbij het jonge gezin als‘inwonenden’wel geholpen werd door haar ouders,engageerde zij zich in allerlei parochiale en gemeentelijke verenigingen. ‘In vrije teugel’kon ze al haar talenten en capaciteiten zoals tekenen,schilderen,zingen en vooral organiseren ten dienste stellen van de gemeenschap. Geen wonder dat Maria bij het overlijden van haar vader Romain,het kosterambt tot op heden overnam,echter zonder de organistentaak. Het plaatsgebrek in dit‘Reynaertje’laat ons niet toe het uitgebreide palmares van Maria te beschrijven. Toch enkele titels:Huismoeder - Kosteres(‘Kerkmuis’)–hoofdcatechist–Misdienaarsbegeleidster–zangeres in parochiekoor(af en toe gelegenehidskoorlei(ij)dster))–bestuurslid bij de Koninklijke Fanfare Ste-Cecilia–kinderoppas -animatrice in Sinte-Lutgarisschool(organisator-scheidsrechter bij het netbal op schoolfeesten)–mede-organisator bezigheidsclub–teken- en schilderwerken voor de logo-borden in de kerk–filiaalhouder begrafenisondernemer Van Dael,Sint.Niklaas–maar momenteel en bovenal grootmoeder van vier(en half)kleinkinderen,waarvoor zij dagelijks in de weer is. Eigenlijk een ongelooflijk schitterend en waarschijnlijk nog onvolledig palmares. Persoonlijk ben ik haar nog steeds dankbaar als jarenlange medewerkster aan het Klokkenlappersfestival van KWB,waarvan wij samen met de betreurde Alex de Groeve de verantwoordelijken waren. Ook hierbij heeft Maria,samen met Werner en later met haar zonen,bergen werk verzet. Tijdens de‘Klokkenlappersweek’lag haar hele gezin gewoon‘plat’,met moeite werd er een snel-menuutje gemaakt en met het schaarse eten nog tussen de tanden,was ze in de tent in de weer om ondermeer haar decor op te stellen voor hààr“Play-back- en soundmixshow”,waarop vedetten van heel Vlaanderen(zelfs uit Wallonië)optraden. Een onvergetelijke belevenis zal dit steeds blijven. Ook bij het fameuze Interclubspel zorgde zij samen met Werner voor de nodige attributen. Dat wij soms de goedgelovige Maria eens in het ootje hebben genomen,kunnen jullie wel raden. Zo heeft ze ondermeer op ons verzoek in Werner zijn karweiatelier een half uur gezocht naar een onbestaande“avanceerhamer’. Verdorie,nog iets aan haar palmares toe te voegen:actrice bij het toneelgezelschap“De Klokkenlappers”. Zelfs engageerde zij zich menig maal tot het souffleren(tekstopzegging). Als acteur zei ik ooit eens tegen Werner:“Maria is de beste die ik ooit gekend heb. Ze stelt me gerust. Ik speel blindelings‘op haar’! Verdacht keek hij mij aan. “Ik wil zeggen dat ik op het toneel,mij ten volle op haar vertrouw qua teksten” herstelde ik vlug,hem geruststellend. Vlak voor het te perse gaan van deze Reynaert,vernemen we dat iemand anders met“De Pluim” gaan lopen is,slechts met acht stemmetjes meer dan Maria. Jammer vinden we dit! Waar zijn de stemmen gebleven van‘haar’vele verenigingen? Van mij persoonlijk heeft ze er alvast twee gekregen. En als het van Reynaert afhangt verdient Maria een“Pluim” zo groot als zijn staart!