Een kruidje waarvan blad en zaad al duizenden jaren in het Midden-Oosten en Zuid-Oost-Aziëals keukenkruid wordt gebruikt. Het is een van de oudste beschreven groene kruiden ter wereld. Het mooie groene blad lijkt qua vorm op dat van platte peterselie en heeft een typische geur. Qua smaak geeft het een aparte toets aan kerrieschotels en ragouts.

Het gemalen zaad–eigenlijk de vruchtjes -(korianderbolletjes)wordt gebruikt voor kruidenthee ter bevordering van de spijsvertering. Hiervoor overgiet men 1 eetlepel gemalen korianderbolletjes met heet water en laat dit 5 minuten trekken.

De oude Grieken ontdekten reeds de medicinale krachten van deze specerij met z’n doordringend aroma. Zij vonden dat het kruid een onwelriekende geur had en gaven het dan ook de weinig vleiende naam koris mee,of wants,een luizensoort die een gelijksoortige geur zou verspreiden.

In Europa werd dit kruid pas in de 17e eeuw gewaardeerd:nl. als belangrijk ingrediënt in het befaamde Eau de Carmes.

De korianderbolletjes hebben ook een reputatie als stimulans:oa. bevorderend voor het geheugen. Hiervoor wordt de etherische olie van de vruchtjes ingezet(via verstuiving bv.)

Al was koriander in deze regio’s lange tijd onbekend,toch vinden we in middeleeuwse geschriften vermelding van een toepassing met korianderpoeder: ¼koffielepel korianderpoeder maakt liefdesdrankjes krachtig en doeltreffend,en zeker als er je er nog een toverformule bijfluistert:“Vurig zaad in rode wijn,laat ons altijd samen zijn…” Als deze spreuk indertijd werkzaam was,waarom nu ook niet?

 Ingrid Schevernels,herboriste-aromaconsulente,Schrijberg 153 Belsele 03 772 29 120474 24 66 12