Nu bijna 5 maanden later worden de afschrikwekkende beelden van de eerste weken geklasseerd maar de prangende vraag blijft:Geraakt Haïti‘de diepst geslagen put ooit’uit? De wereld zag toe hoe de noodhulp door internationale en nationale organisaties en het Haïtiaans Gouvernement op gang kwam. Tot nu toe focust de meeste hulp zich nog steeds op de hoofdstad,haar vele tentenkampen,de opruim van puinhopen waaronder nog altijd doden bedolven liggen. Voedsel- en materiële hulp is nodig maar de concentratie ervan lokt ook gelukjagers uit het binnenland die voordien nog nooit in de stad waren geweest. Tijdens mijn bezoek aan Port-au-Prince zag ik hoe de straatcommercie zich meer dan voordien heeft hernomen en een familie getuigde spontaan hoe 7 familieleden uit het zuiden nu bij hen in een tweede tent inwonen. Intussen blijft in de provincies alles bij het oude wat de openbare diensten betreft. De geur van geld is scherp. Eind dit jaar moeten er presidentiële verkiezingen komen. Velen voelen zich geroepen om in de politiek te stappen om zo door te dringen tot bij het grote internationale budget dat Haïti is beloofd. Opvallend is ook de sterke toename van nieuwe niet gouvernementele organisaties die uitpakken met prestigieuze projectvoorstellen met als“bon ton” heropbouw en duurzaamheid. Bij de daadwerkelijke vernieuwing van Haïti zal men drastisch moeten toezien waar het kaf en waar het koren ligt,waar de angel van de corruptie op de loer ligt. In die zin is het wellicht goed dat de grote organisaties met het grote geld voldoende voorbereidingstijd nemen,doorlichten waar het moet en toekomstige medewerkers richten naar een mentaliteitsverandering waar“eigen belang” plaats maakt voor“algemeen belang”. De huidige chaos is onoverzichtelijk groot,er heerst onrust,soms ook onveiligheid,er zijn heet oplopende manifestaties,er is een diep geankerde ontevredenheid,er is angst voor de komende cyclonen en overstromingen... Moeten we daarom pessimistisch zijn? Wij hier in“Ti Solèy Leve” denken van niet. Diezelfde in bloed geschreven geschiedenis van Haïti heeft al vaker bewezen dat er positieve krachten genoeg zijn om het negatieve lot van deze natie te bezweren. Het is onze opdracht die positieve krachten op te sporen. Zo zal en mag Haïti in haar“revalidatie” en ook onze taak hierin voor de wereld een intrigerende blikvanger zijn. Beste lezer,TSL hoopt na intense maanden op toch enkele ontspannende vakantiedagen...U wensen we alvast een zonnige zomer toe.