OM HET JAAR TE EINDIGEN noteerden wij op de tentoonstelling over water en de Belseelse beek in de zaal‘De Kouter’tijdens de jaarmarkt dit prachtig gedicht van Belselenaar Herwig Borghgraef. De beek van herinneringen ze kwam naar me toe geruiseld met open armen een visioen met een kinderlach ze kamde de haren van de graskant bruidsluiers voor dromerige ogen waarin de lente haar dutje deed veel later zag ik haar terug tussen warme september weiden ze hield nog steeds op een drijvend blad mijn beelden van toen vast zo vloeide ze geruisloos langs me heen bang de stilte te doen schrikken keek even minzaam om en nam dan mijn herinnering mee naar de zee van gisteren