AVK verloor een van zijn voormannen. Walter was een man met een missie,historicus,leraar,zangleider. Walter had 7000 CD’s,was coördinator van het Dosfelinstituut en samensteller van“Nieuw-Vlaanderen” samen met Willy Kuypers en Joos Somers. Uit de grafrede van Bart De Wever citeren wij: Net als de droom om samen met Nederland en Frans-Vlaanderen opnieuwéén stronk te worden was ook het inter-nationalisme een leidraad in het politieke leven van Walter. “Inter-nationalisme” met een verbindingsstreep tussen“inter” en“nationalisme” want aan een modieus maar inhoudsloos kosmopolitisme had hij lak. Walter was een van de eerste naoorlogse flaminganten die het Vlaams-nationalisme in een Europees verband kaderde en contacten legde met volksnationalistische bewegingen in het buitenland. “Mijn drama is dat ik mijn volk wil bevrijden maar dat het niet bevrijd wil worden”,zei Walter wel eens tegen nationalistische vrienden in het buitenland. Zijn internationalisme was alleszins doorleefd. Vaak leidde dat tot memorabele momenten. Tijdens de nadagen van de Francodictatuur in 1975 werd hij samen met reisgezel Willy Kuijpers in Baskenland wegens een protestactie gearresteerd door de Guardia Civil,ondervraagd en het land uitgezet. Na de Litouwse onafhankelijkheidsverklaring in februari 1991 bedreigden Sovjettanks het Litouwse parlement in Vilnius. Wie sprak toen dat Litouwse parlement in Vilnius toe terwijl Westerse staten die jonge democratie nog niet durfden erkennen? VU-senator Walter Luyten.” Walter Luyten was een christelijke humanist en iemand die pluralisme hoog in het vaandel droeg. Tegen samenlevings-problemen keek hij erg genuanceerd aan. Hij kon opgaan in de zaak van een afgewezen asielzoeker. Maar ook in relatie tot collega’s van andere partijen telde eerst de menselijke verbondenheid. Zo nam hij het ooit op voor PVDA-voorzitter Kris Merckx die van de Orde van Geneesheren zowat een beroepsverbod kreeg opgelegd. Hij heeft het een aantal keren herhaald:"In alles wat ik doe kijk ik naar een andere mens eerst als mens,dan als Vlaming en dan als Vlaams-nationalist". AVK was vanuit het Waasland afgevaardigd met bestuursleden van Beveren,Sint-Gillis,Sint-Niklaas en Belsele op de ontroerende uitvaart.