Beste Reynaertlezer,11 december 2007 Als ik dit editoriaal schrijf,is er nog altijd geen regering. We hadden het in het vorig nummer al gezegd. Het zag er niet goed uit. Het zou moeilijk worden. Zes maanden onderhandelen hebben geen regering opgeleverd. Er zijn deelakkoorden over sociaal-economische aspecten,maar elke definitieve tekst valt over de communautaire kwesties. De meningen over‘België’zijn in het noorden en het zuiden van het land totaal tegenstrijdig. In verschillende voorstellen leest men dat deze onderhandelingen buiten de regering moeten gehouden worden,maar elk compromis valt over het communautaire. In vorige communautaire afspraken kon men met geld over de brug komen en zo tot een akkoord komen. Vandaag is de federale kas leeg en kan men geen akkoorden afkopen. In sommige partijen gaan zelfs stemmen op om een aantal zaken te herfederaliseren. Men denkt dan aan buitenlandse handel,buitenlands beleid en ontwikkelings-samenwerking. Nochtans levert Vlaanderen op dat vlak grote inspanningen om een degelijk beleid uit te werken. De Vlaamse onderhandelaars hebben tot vandaag enkel de uitvoering van het Vlaams regeerakkoord van 2004 en van de bekende resoluties van 1999 gevraagd. Alle Vlaamse partijen hebben deze ondertekend. Deze standpunten genieten de steun van een groeiende meerderheid in Vlaanderen,maar worden met absurde eisen of een simpele‘non’van tafel geveegd. Zij krijgen daarvoor steun in de Franstalige pers en de Vlaamse onderhandelaars worden er uitgespuwd als de ondergravers van Belgiëen van de solidariteit tussen de gemeenschappen. Wat hun vooral kwalijk wordt genomen is dat ze voet bij stuk houden en dat ze woord houden. Zoveel halsstarrigheid is men van de Vlamingen niet gewoon. Wanneer de Vlamingen dan ook nog eens van hun democratische meerderheid gebruik maken,zoals bij de stemming over Brussel-Halle-Vilvoorde,is het hek helemaal van de dam. De Vlaamse meerderheid mag nooit gebruikt worden. Misschien moet men nu het initiatief overlaten aan de Waalse en de Vlaamse regering. Zij kunnen gebruik maken van artikel 35 en bekijken wat federaal moet blijven en wat elke deelstaat zelf kan verwezenlijken. Vandaag is Guy Verhofstadt opnieuw aan zet. Hij moet in een kort tijdsbestek bekijken wat mogelijk is. Veel mogelijkheden zijn er echter niet. De tegenstellingen zijn enorm groot en de standpunten liggen mijlenver uit elkaar. Misschien brengt de kerstperiode raad en kunnen in het begin van volgend jaar nieuwe pogingen ondernomen worden tot de vorming van een stabiele regering. Anders is er maar een mogelijke oplossing:de vreedzame boedelscheiding,naar het voorbeeld van Tsjechiëen Slovakije. De buitenlandse pers heeft Belgiëontdekt. ‘Le Monde’en BBC wijdden een extra bijdrage aan de politieke situatie in ons land. Zij begrijpen niet wat nu in het anders rustige Belgiëvandaag gebeurt. Internationaal wordt ook druk gelegd op de onderhandelaars om vlug tot een akkoord te komen. Er moeten immers economische maatregelen getroffen worden en met een regering van lopende zaken kan dit niet. De Vlaamse regering werkt ondertussen verder. De minister van onderwijs werkt verder aan zijn gelijke kansenonderwijs. Minster van Buitenlands Beleid,Geert Bourgeois,doet inspanningen om vanuit Vlaanderen de levensstandaard in ontwikkelings-landen te verbeteren. En dit is nodig,bewijzen de vele berichten in de pers. Alle dagen pogen bootvluchtelingen het rijke Europa te bereiken. De Afrikaanse boer heeft het moeilijk om te overleven in een vrije en geglobaliseerde markt. In vele landen worden de mensenrechten met de voeten getreden. In Congo wordt dagelijks gevochten tussen regeringsleger en rebellen. De strijd tussen het Westen en de islamitische wereld gaat in Irak onverminderd voort. De kerstperiode is aangebroken. Overal verschijnen lichtjes aan ramen en deuren,in tuinen en straten. We worden overstelpt met reclame voor het origineelste cadeau,de meest uitgelezen spijzen en beste kerstvakanties; Elk weekend kan je genieten van een of ander kerstconcert of kerstmarkt. Ook in ons eigen Belsele. Ik doe dan ook een warme oproep om op beide activiteiten aanwezig te zijn. De deelnemende verengingen zullen je dankbaar zijn. Het geld dat zij hiermee verdienen,komt hun werking ten goede. Tegelijkertijd dragen zij hun steentje bij tot een echt‘dorpsgevoel’en in deze kille dagen,is dit een warme gedachte. Deze tijd is er een van samenzijn met familie en vrienden. Wie geen van beiden heeft valt uit de boot. Verschillende organisaties doen pogingen om de eenzaamheid van deze mensen te doorbreken. Ook daarover gaat Kerstmis. Laat de andere niet vergeefs aan je deur kloppen. Als ikéén dag God zou zijn,dan zorgde ik voor niet verontreinigde sneeuw,dan stelpte ik de wonden en dempte de pijn,dan klonk er nooit meer een angstschreeuw. Als ik Kerstman zou zijn,dan gaf ik iedereen te eten en te drinken en geen restjes van de vuilnisbelt meer. Dan zou het lachen ook weer gaan klinken. Als ik vandaag kon toveren gaf ik de hele wereld liefde,gezondheid en geluk. Maar ik kan helaas niet toveren,alleen maar sommige dingen wensen. Daarom wenst de hele Reinaertredactie veel gezondheid en geluk voor u en alle mensen in 2008.
voor zowel beginners als gevorderden met diverse disciplines In de refterzaal van de nieuwe gemeenteschool‘Gavertje 4’Gavermolenstraat 83,Belsele op woensdagavond 30 januari,13&27 februari,5 maart 2008 en op donderdag 20 maart&10 april 2008,telkens van 19 u - 21.55 u Deelnameprijs 64 euro voor de reeks. Inschrijven per overschrijving voor 20 jan 2008 op 979-6279036-37 van de Verbruggenkring - Belsele met mededeling:“Kalligrafie,naam en adres”. Lesgever Jef Mercelot. Meer info bij coördinator Guido Stevens secretariaat Amedee VERBRUGGENKRING Schoonhoudtstraat 56,9111 Belsele. tel 03 772 46 00 of Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.
Za 22 dec 2007 Kerstmarkt rondom de Sint-Andreaskerk van Belsele-centrum met medewerking van de Verbruggenkring Ook in Puivelde is er kerstmarkt rond de kerk. Zo 6 jan 2008 11u Nieuwjaarsreceptie van OVV-Waas in lokaal Steenstrate Nieuwstraat,Sint-Niklaas. Gastspreker Johan Laeremans. Ma 14 jan 20u in‘De Kouter’Dorpsraad voor alle geïnteresseerde Belselenaren. Op de agenda staat de bespreking van de stadsbegroting van 2008. De bevoegde schepenen lichten hun beleid voor Belsele toe. Don 24 jan 20u in lokaal Steenstrate(Nieuwstr St-Nikl.)VVB-lezing door Vic De Donder,over zijn nieuw boek“In naam van Vlaanderen”. Woe 30 jan.19u in de refter van‘Gavertje 4’Lezing over Kalligrafie door Jef Mercelot,t.g.v. de 18de AVK- cursus. Vooraf in te schrijven(zie volgende pagina) Don 31 jan 19u30 Nieuwjaarsreceptie van de Deelculturele raad van Belsele in de cultuurzaal van“de Kouter”(achter’t Ey). Toespraak:door schepen Lieve Van Daele en voorzitter Annemie Charlier. Za 3 febr 16u AVK-algemene vergadering met nieuwjaarsreceptie in lokaal‘de Kouter’met voorstelling jaarprogramma en overzichttentoonstelling 2007. Vrij 8 febr 20u de Klavers KWB-toneel,‘Het Spokencircus’,zie verder. Op 12 febr 20u lezing in de Wijkkerk,Watermolenstraat door Lucette Verboven(echtgenote van Gerard Bodifee)(organisatie Davidsfonds) Do 13 mrt 20u de Klavers Phoenix-toneel‘Verwarringen’. Zie verder. Zo 16 mrt 11u collegekerk St-Niklaas Herdenkingsmis Dr A Borms Vij 11 apr 19u30 brouwerij Boelens:boekvoorstelling van Sacrament,van Steven Desmet,met optreden van Eva De Roovere. (mmv AVK)
OM HET JAAR TE EINDIGEN noteerden wij op de tentoonstelling over water en de Belseelse beek in de zaal‘De Kouter’tijdens de jaarmarkt dit prachtig gedicht van Belselenaar Herwig Borghgraef. De beek van herinneringen ze kwam naar me toe geruiseld met open armen een visioen met een kinderlach ze kamde de haren van de graskant bruidsluiers voor dromerige ogen waarin de lente haar dutje deed veel later zag ik haar terug tussen warme september weiden ze hield nog steeds op een drijvend blad mijn beelden van toen vast zo vloeide ze geruisloos langs me heen bang de stilte te doen schrikken keek even minzaam om en nam dan mijn herinnering mee naar de zee van gisteren
Het kan bijna niet anders zeker? Midden de communautaire storm(en)die wij de laatste maanden meemaakten,herleven in mijn oude brein zoveel herinneringen aan de Vlaamse strijd,die wij in het verleden hebben gevoerd. Zonder het over enige politieke acties of manifestaties te hebben,wil ik hier toch een anekdootje vertellen over mijn eerste rechtstreekse communautaire confrontatie met onze Waalse broeders. Een rel kan ik het niet noemen,maar zeker een goed geslaagde militaire frats,zeg maar. Als goede Vaderlander,Vlaamse nog wel,vervulde ik mijn militaire dienstplicht gedurende achttien maanden(1955-57). Om mijn gebrekkig schoolse Frans enigszins bij te schaven,koos ik vrijwillig voor een tweetalige compagnie. Na drie maanden infanterieopleiding in het Administratief Centrum in de Dossinkazerne in Mechelen,‘vlogen’wij per lamlendige trage trein(DVT)naar Duitsland tot vlak over de grens in Hitfeld(Aken),waar zich het ravitailleringskamp bevond,tevens de eerste kazerne van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland(BSD). Ter compensatie voor ons lange verblijf van telkens zevenàacht weken enigszins wat op te smukken,zorgde de nationale Welfaredienst in samenwerking met Milac(KAJ),elke avond voor een filmvoorstelling of een optreden van een of andere Vlaamse of Waalse vedette,in een ruime en comfortabele cinemazaal,terwijl wij in houten barakken‘lagen’. Die vertoningen begonnen steeds om 19 uur. Het reglement bepaalde dat de‘soldaten van piket’(tweemaandelijkse beurtrol)slechts naar de vertoning konden,na het voltooien van de karwei‘patattenjas’in de kelder onder de keuken. Een piketploeg bestond uit twintig soldaten,tien Vlamingen en tien Walen,die vierentwintig uur stand-by waren voor allerlei andere opdrachten. Op een dag gebeurde het dat ik als‘brigadier(korporaal)van piket’was aangeduid. In het maandelijks soldatenblad‘Hitfeld-Vox’was aangekondigd dat die bewuste avond de Vlaamse film“Meeuwen sterven in de Haven” van Roland Verhavert zou vertoond worden,echter met de vermelding‘zonder Franstalige ondertiteling’. Gehelmd en getooid met onze groene kruisriemen met keurig gepoetste koperen gespen,ten teken‘van piket zijnde’begonnen wij dus elk met zijn eigen slecht snijdend tafelmes aan de patattenjas in de grote kille kelder. Gewoontegetrouw met zijn tienen elk zijn respectievelijke Vlaamse of Waalse hoek,die gescheiden werd door een enorme berg aardappelen,fungerend als de voorloper van de‘taalgrens’. Wij hadden tegenslag. ’s Anderendaags stonden er frieten op het menu en dat betekende dat er in plaats van de klassieke tien bidons(kuipen)er twaalf dienden geschild te worden. Als goede brigadier-opzichter had ik maar al te vlug in de gaten dat onze Waalse‘jasgenoten’duidelijk aan het slepen waren,om te verhinderen dat wij naar de Vlaamse film zouden kunnen. Ondanks mijn aandringen“plus vite,plus vite,mes amis”! kwam er maar geen tempo in het Waalse jassen,in tegendeel zelfs,terwijl de Vlamingen meer dan van katoen gaven. Hopeloos! Tien voor zeven uur. In de Vlaamse hoek telde ik zeven geschilde bidons tegenover bij de Waalse collega’s slechts drie. Twee te kort dus. Heimelijk en in alle stilte,stelde ik de Vlaamse jassers voor twee bidons te vullen met ongeschilde aardappelen en ze te camoufleren met een laagje geschilde er bovenop. ‘Geniaal idee’juichten wij solidair en stil giechelend maakten wij de‘karwei’af. Maar al te vlug telde ik de twaalf geschilde bidons. In ijltempo spoedde ik mij naar de adjudant van week al groetend met de melding‘kelderkarwei’voltooid! De adjudant kwam de twaalf kuipen natellen en gaf ons de permissie om naar de film te lopen,tot grote verbazing van de luie verrassende Waalse collega’s. Terwijl wij nog steeds gehelmd in groot jolijt over het immense vlaggenplein naar de cinemazaal huppelden,met ons tafelmes nog op zak,slenterden onze Waalse broeders al mopperend naar hun barakken. Een prachtige zwart-witte film was het,ook al stierven de meeuwen in de haven. ’s Anderendaags,bij het krieken van de dag om zeven uur galmde de klaroen doorheen het kamp:“Rassemblement du piquet”–“Verzameling piket”! Uitzonderlijk was dat,nog voor de dagelijkse vlaggengroet,met kleine paniek tot gevolg. Een van woede briesende Franstalige‘officier van wacht’stuurde ons onmiddellijk de patatkelder binnen om in spoed de ontbrekende bidons aan te vullen. Ik,als brigadier van piket moest uiteraard naar het rapport van de kampcommandant. De‘Elfurenmis’wordt dit in legertermen genoemd,waarop de straffen(koeken,politiekamer en zelfs cachot)worden toegekend. Daar wist ik als een volslagen gelegenheidsadvocaat al liegend te bepleiten dat ik‘ter goede trouw’twaalf bidons had geteld,net als de adjudant. “Ze hebben mij er gewoon ingeluisd commandant” besloot ik,bijna wenend. Opgelucht merkte ik dat er zich onder zijn zware,licht grijzende snor een pretgremeltje ontwikkelde,dat mij overtuigde dat ook hij het een goede frats vond,hij was trouwens een zeldzaam Vlaamse commandant. Persoonlijk viel voor mij het arrest mee,ik was vrij van zonden,maar heel de piketploeg,inclusief de Walen en ook ik,kregen een hele week piketdienst aan het been. Daarenboven werden wij belast met het onderhoud en het reinigen van de toiletten,een karwei die normaliter door de gestraften(koeken)werd uitgevoerd. Ter informatie,ik werd sindsdien niet meer aangeduid als‘brigadier van piket’. Meer zelfs,enkele weken nadien werd ik gemuteerd naar de Educatieve Dienst. Vermoedelijk omdat ik op het rapport tegenover de korpscommandant een goede beurt had gemaakt. Trouwens op het einde van mijn legerdienst kreeg ik zelfs op mijn‘délivré’(militair zakboekje)als beoordeling van wijze van dienen:”voorbeeldig”! Eén van mijn taken op die“Opvoedingsdienst” bestond erin bepaalde soldaten te helpen bij het briefschrijven,zelfs in het Frans. ‘Liefdesbrieven’was hierbij mijn specialiteit,alhoewel ik zelf nog geen lief had,buiten mijn lieve moeder. Dit stelde mij tevens in staat mijn Frans‘liefelijk’bij te sturen,wat mij later goed te pas kwam bij de Franstalige directie van Manta. Bij mijn sollicitatie-interview diende ik mijn Nederlandstalige sollicitatiebrief ter plekke in het Frans te vertalen om nadien een Franstalige boekhoudkundige oefening te maken. “La comptabilité” n’est-ce pas? “Très n’est-ce pas!” Eén van mijn nonkels,die vermoedelijk minder goed geletterd was,heeft,als gemobiliseerde in Frankrijk,zeker niet het geluk gekend enige educatieve hulp te krijgen bij het schrijven van een brief aan zijn vrouw. Toch waagde hij haar een briefje te sturen. Hij meende haar te schrijven:“Schat,je moet je om mij geen zorgen maken,ik heb hier veel“couragie”! Maar de sukkel vergiste zich schromelijk en schreef“occasie”! Bij zijn lang verwachte vreugdevolle thuiskomst sneuvelde de‘oud-strijder bijna onder de dreigende vuisten van mijn woedende tante. “Patattenjas” doe ik uiteraard niet meer,dat laat ik over aan mijn‘adjudant van week”,of noem haar maar gerust“Korpscommandant” met drie sterren en een baret! Mag dat,Magda? Zie je wel,dat mag! Gelukkig maar. Brieven schrijven dat doe ik nog,meestal zakelijke,en nu zelfs:“Vrije Teugels”! En jullie beste lezers,bedankt voor de‘couragie’die jullie aan de dag leggen voor het lezen van dit teugeltje en als ik nog de‘occasie’krijg……Tot volgende keer!
K.W.B.-TONEELGROEP“DE KLOKKENLAPPERS” 32ste speeljaar stelt voor“HET SPOKENCIRCUS“in zaal‘De KLAVERS’ op vrijdag 8 februari en zaterdag 9 februari’08 om 20 uur zondag 10 februari’08 om 15 uur van Julia Engelen regie:Johan Hessels acteurs:Chris De Wilde,Marianne Vermeulen,Davy De Rijbel,Conny Malfliet,Carine Bracke,Jef Van Osselaer,Carolien Smet,Stijn Verlee. prijs toegangskaarten:8 euro aan kassa of 7 euro in voorverkoop te verkrijgen bij: Achiel De Cock Bergstraat 6 Tel.:03/772.44.51 Andre Raes Arkestraat 7 Tel.:03/772.22.92 Arnold Vandermeulen,Belseledorp 97 Tel.:03/772.40.60 en bij de wijkmeesters!

Deze statige plant doet het met zijn frisgroene kleur goed in borders. Het is een tweejarige plant waarop in de late zomer bleekgroene trosbloesems komen en later elliptische zaden.

In de wetenschappelijke benaming Angelica herkent men makkelijk het Latijnse woord angelus dat engel betekent. Vroeger geloofde men dat dit‘engelenkruid’bescherming bood tegen het kwade. In de Middeleeuwen werd engelwortel aangewend als middel tegen de pest.

Dit kruid durf ik thans ook als‘aardsengel’onder de kruiden benoemen. Als men de naam van het kruid vanuit een andere invalshoek ontleedt,komt men wat anders van zijn werking te weten:‘Engel’staat voor kosmische energie en‘Wortel’voor aardse energie. Beide energieën zijn in de plant verenigd en schenken zo een harmoniserende werking.

De jonge stengeltjes worden gekonfijt gebruikt als versiering op gebak en pudding. Engelwortel smaakt zoeter en minder scherp dan gember. De wortels bevatten een etherische olie die bij bereiding van likeuren zoals Chartreuse en Benedictine wordt gebruikt. Ook wordt die muskusachtige essentiële olie gebruikt in parfums,zeep en badolie. Waarschuwing:pas op bij oogsten in de zon,want engelwortel bevat een stof die de huid lichtgevoelig maakt.

Kort samengevat: Wortel:in maagversterkende tinctuur Blad en zaad:in thee tegen spijsverteringsklachten Jonge stengels:om te konfijten en tevens om mee te koken in rabarberjam die dan een heerlijk aroma krijgt en minder kalk aan het lichaam onttrekt!

Ingrid Schevernels herborist- aromaconsulent Schrijberg 153 Belsele tel 03 772 29 12 gsm 0474 24 66 12

Proficiat aan Belselenaars Norbert en An Robbrecht-De Graef,die sinds 1997 intensief betrokken zijn bij het IIMK(Instituut voor Indische Moeders en Kinderen),een vzw die op het Indische platteland dorpsontwikkelings- en gezondheidsprojecten begeleidt. Zij leveren een wezenlijke bijdrage aan de duurzame verbetering van de levensomstandigheden van gezinnen,in het bijzonder van moeders en kinderen. Bewustmaking en voorziening van zuiver water zijn de laatste jaren belangrijke elementen geworden in de werking. Ze hebben nu ook een webstek opgezet zodat het gemakkelijker wordt missie en doelstellingen uit te dragen en de resultaten te tonen. Alhoewel nog niet helemaal af,is het toch de moeite waard een kijkje te nemen. Volgende lente vertrekken zij voor de 8ste maal weer naar India om de projecten te bezoeken,de partners te bemoedigen,seminaries te geven en zelf nieuwe energie op te doen om er weer tegenaan te gaan.
Proficiat aan de Belseelse basisschool‘Gavertje Vier’. Zij haalde het nationale nieuws als enige Vlaamse school die op de Werelddiabetesdag een menselijke ketting vormde. Het hele jaar door wordt trouwens aandacht besteed aan gezonde voeding. En als we de berichten in kranten en tijdschriften mogen geloven,is dit dringend nodig.