Beelden van overstromingen en vooral de aardbevingen in Haïti en laatst in Chili staan op ons netvlies gebrand. Via Jeanine De Beleyr en haar familie in Belsele zijn we nauw betrokken bij de gebeurtenissen in dat deel van de wereld. In deze Reynaert publiceren we een verkorte versie van haar brieven en stellen we haar projecten voor. Het is tevens een oproep tot steun. De dorpsraad en AVK plannen nog een activiteit in het najaar,wanneer Jeanine naar Belsele komt. Meer info daarover volgt in een volgende Reynaert. Beste allen, Ooit zal ik zeggen dat ik twee levens in Haïti heb geleefd,een leven voor de aardbeving en een leven erna... de grens in tijd is maar een paar seconden trilling... de grens in emotie is onbeschrijfbaar groot... de breuklijn is gezet,het oude Haïti bestaat niet meer,het nieuwe heeft de vorm van vele vraagtekens. Terwijl overal in de wereld de eerste ontzettende beelden uit Port-au-Prince te zien waren,liep hier in Akil Samdi het oude leven nog even voort... boeren trokken door de regen naar hun schamele akkers,vrouwen gingen naar de markt,kinderen trokken figuren in de modder... men kloeg over het barslechte weer en de regen die veel te laat kwam... de rijstoogst was al lang mislukt en honger zou er zeker komen... Jongeren verzamelden als altijd in groepjes bij elkaar en hadden hun theorie over het schokken van de aarde,konden er niet uitgeraken of dit nu het werk van de duivel of Bondye was geweest. Maar plots vielen al hun telefoons uit en kwamen de eerste berichten dat in de hoofdstad een drama gebeurde dat nog geen beeld had,enkel woorden... “het paleis is weg,de kathedraal,ganse wijken en duizenden doden...” Het verzamelpunt verlegde zich naar de huizen waar een radio was,een radio met actieve batterijen. Het internet in ons centrum was de enige weg om in te schatten wat er werkelijk was gebeurd. Datzelfde internet deed ons beseffen hoe groot de kans was dat familie van de dorpsbewoners,dat onze medewerkers in Port-au-Prince,dat dierbaren voor het personeel in Ti Solèy Leve het toeslaan van de harde natuur niet hadden overleefd. En hoe ellendig het was dat een volk dat in korte tijd had geleerd te communiceren per telefoon van alle informatie en contacten was afgesneden. ….. Vier dagen zijn we nu verder... er is schaars telefoonverkeer... Carmelle leeft en haar familie is ongedeerd maar hun huis is weggeveegd,Reynold en Venel kunnen gelukkig hun energie nog inzetten om anderen te redden,hun eigen huis is weggeveegd……De sluier van de angst wordt even door het teken van“leven” weggenomen,heel even,want dan is er weer de spannende onrust om zovele anderen...anderen met een naam,met een familieband,met een gezicht... De zoveelste nacht zet zich in... het is geen nacht van echt slapen,het is een nacht van recupererende energie en nadenken over hoe en waar we in de komende dagen,weken en maanden weerbaar en dienstbaar kunnen zijn. De ochtend brengt de coaches en ander personeel weer samen... ik toon hen beelden op het internet... Terwijl de wereld met man en macht de hulp inzet,stellen wij onszelf de vraag wat nu ONZE taak wordt binnen Ti Solèy Leve? Op meer dan 200 km van Port-au-Prince,op meer dan 300 km van Jakmel en andere geraakte plaatsen... - We starten met het eerste initiatief:wie geen telefoon heeft kan hier gratis komen telefoneren op zoek naar... - Ik trek naar de grens en doe een goede voorraad voedsel op... want ons centrum moet“gasthuis” kunnen zijn... wijkplaats. Het hamsteren is nog niet helemaal begonnen maar diesel en benzine zijn er niet meer,zijn al opgekocht om later met woekerprijzen te verkopen,net als de vele voedings- en onderhoudsprodukten die uit de Dominicaanse Republiek worden aangesleept... waar ellende is,komt ook de economische agressiviteit... de ene zijn dood is de andere zijn brood... of toch niet... want op weg naar huis hoor ik in de radio getuigenissen van solidariteit,van deelkracht,van collectieve creativiteit... - Het is zaterdag.... ik krijg een mail van de Scheutisten.... ik lees de namen van doden... mensen met wie ik heb gepraat,gelachen,aan wie ik financiële steun gaf voor de studies van de kinderen... Ik ga terug naar het internet.... lees de mails en heb de krop in de keel om zoveel medeleven. Ik vertel het telkens weer door aan de mensen rondom mij... - Het is zaterdag... de regen heeft opgehouden... Ti Solèy Leve warmt zich op in de zon in een land waar ontelbare jongeren en kinderen getraumatiseerd volwassen moeten worden.... Beste mensen, Graag wil ik nu ook meedenken over hoe het nu kan in verband met financiële hulp. Bij deze ramp zijn er voor noodhulp twee sporen. Het eerste is de spoedhulp en daarvoor zijn nu grote acties op touw gezet door de buitenlandse naties en grote organisaties. Hieraan kan TSL,door haar kleinschaligheid en te ver weg,niet meewerken... Het tweede spoor is gericht op de nazorg,de revalidatie van het land - in de nabije maar vooral ook verdere toekomst - en daarin kan TSL wel meedraaien omdat het hier dan gaat over welomschreven kleine projecten,met voorstudie en realisatie op langere termijn,gestructureerd en transparant haalbaar voor de opmaak van latere rapporten en vooral ook technisch doenbaar voor mijn medewerkers en ook voor mezelf... Ik stel drie concrete"revalidatie na de ramp"-projecten voor Deze zijn reeds door het TSL-team goedgekeurd. Project 1:nieuwe huisvesting voor gedupeerde leden en kennissen van TSL -verlenen van huishuurgeld zodat deze mensen terug een eigen thuis kunnen hebben. -na analyse en duidelijke afspraken ivm facturatie,financieel bijdragen bij de bouw of herbouw van een huis. project 2:hulp aan families die ouderloos geworden kinderen in hun gezin opnemen - trimestriële financiële bijdrage voor kost en inwoon per kind,medische assistentie project 3:financiële ondersteuning voor het centrum TSL in lopende projecten inhoud o.a.: - verdere uitbouw van pedagogische projecten wanneer het onderwijs opnieuw in werking gaat - verlenen van schoolgeld en studiebeurzen - salarissen voor personeel - onderhoud gebouwen,vervoeronkosten,energievoorziening - ondersteuning gezondheidszorg in het dorp Akil Samdi i.s.m. plaatselijk dispensarium Op welke manier kan gesteund worden? 1. Via de missionarissen van Scheut,partner TSL: ·rekeningnummer. zonder fiscaal attest 210-0390663-96 SOS Scheut,Ninoofsesteenweg 548,1070 Brussel. Mededeling:Haiti,Jeannine De Beleyr,Noodhulp(vermeld keuze project)·rekeningnummer met fiscaal attest 000-0901974-68 SOS Scheut,Ninoofsesteenweg 548,1070 Brussel. Mededeling:02.509.018:O.V.S.C.I. Akil Samdi-Ha J. De Beleyr(vermeld keuze project)2. Via TSL- internationaal in België: Rekeningnr,zonder fiscaal attest–discretie 747-0181944-96(De Beleyr–De Cleene)Kleemstraat 89,9100 Belsele. Mededeling:“revalidatie na ramp”(vermeld keuze project) Beste Reynaertlezer,waarvoor uw hulp besteed wordt,kan je zelf beslissen. Jeanine heeft in haar brieven bij elk project een controlesysteem opgesteld zodat elke euro kan verantwoord worden. als je meer info wilt kan je terecht bij:Firmin De Beleyr - Annick De Cleene,Kleemstraat 89,9100 Belsele tel. 03/7220762 Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.,of Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.