Het zand van de zomer
Het zand van de zomer. De linden. Het woonhuis beschermd en beschaduwd. De voordeur de poorten en blinden. De hagen waarachter de hoving. Je kan het elders ook vinden. Wie komt,ondergaat de bekoring van het dagelijks doodgewone,een vrede die niet meer wil vragen,de morgen de middag de avond bestaan zonder vrees voor verstoring. De wind waait het zand op. De linden verleggen de last van hun takken. De poorten gesloten,de blinden weer toe voor de nachttijd van slapen. De tuin ruikt naar tijmkruid en rozen.
Uit:"En het dorp zal duren" Anton van Wilderode