Beste Reynaertlezer,18 september 2008 De vakantie zit er voor de meesten van ons weer op. De zomer is gedaan. We hopen nog op enkele mooie dagen,maar het weer ruikt al naar de herfst. En de zomer van 2008 is er een om rap te vergeten. Juli en augustus brachten niet het verhoopte stralende terrasjesweer,enkele uitzonderlijke dagen niet te na gesproken. Ik hoop niettemin dat je de batterijen hebt opgeladen,dat je hebt genoten van het samenzijn met familie en vrienden,de geplande reis en uitstappen. Kortom dat de vakantie meeviel. In deze Reynaert vind je een beeldverslag van onze 11 juliviering. Meer dan 100 mensen kwamen langs op de tentoonstelling‘Vlaanderen op het eerste gezicht’en genoten van een uitgebreid Guldensporenontbijt,dat verzorgd werd door het bestuur van AVK. Vlaanderen vierde ook feest op de Grote Markt met TV1. Heel het stadscentrum was bevlagd en dat deed deugd. Meer dan 300 mensen kwamen naar de academische zitting op het stadhuis. Of dit te maken had met de aanwezigheid van minister-president Kris Peeters of met de algemene politieke toestand is maar de vraag. Dat de mensen bekommerd zijn om de politieke situatie in het land,blijkt uit de vele vragen die altijd opnieuw gesteld worden. Hoe moet het nu verder? Wat gaat de regering doen? Wanneer wordt aan de sociaal-economische problemen iets gedaan? Is men in Brussel en aan de andere kant van taalgrens echt van slechte wil? Moeten de Vlamingen nu altijd toegeven? Na 14 maanden onderhandelen,praten en overleggen zijn we geen stap dichter bij een oplossing gekomen. Het is afwachten wat de drie Koninklijke bemiddelaars aan het eind van deze week zullen presenteren. Voorlopig weet niemand wat in het rapport zal staan. Maar als je de uitspraken van sommige Waalse politici hoort,belooft het niet veel goeds. Vlamingen en Walen moeten van gemeenschap tot gemeenschap praten en tot een staatshervorming komen. Vraag is of men bereid is tot echte dialoog en om op korte termijn tot resultaten te komen. Praten zonder resultaat brengt geen aarde aan de dijk en vormt geen oplossing voor de problemen van onze samenleving,de vergrijzing,de verminderde koopkracht,de tekorten in de sociale zekerheid,…Mensen en bedrijven maken zich zorgen over de wereldwijde beurspaniek en hun zuurverdiende spaarcenten. In het najaar gaat het sociaal overleg tussen werkgevers en werknemers van start. De vakbonden vragen loonsverhogingen,de werkgevers zeggen dat er geen ruimte voor is zonder gevoelige lastenverlaging. De vakbonden maken zich op voor een harde strijd. De eerste stakingsdreigingen zijn al geuit. Het is nu de stilte voor de politieke storm. Op Haïti en Cuba en in de VS heeft men deze zomer af te rekenen gehad met echte stormen en orkanen. Duizenden families werden geëvacueerd uit schrik voor Hannah en Ike. De aangerichte ravage is verschrikkelijk. Vele mensen zijn alles kwijt. De economische schade is enorm,zeker voor landen die het financieel moeilijk hebben. Ook India en Bangladesh hadden te kampen met grote overstromingen. Jeannine De Beleyr liet weten dat haar dorp,Akil Samdi,niet te veel te lijden had van de verwoestende orkanen,maar dat andere delen van Haïti totaal vernield zijn. Tijdens de 11.11.11-acties in het dorp kan iedereen zijn steentje bijdragen om het leven voor deze mensen iets te verbeteren. Wij wonen immers nog steeds in een van de rijkste regio’s van de wereld. Dit stond deze week te lezen in een studie gemaakt door verzekeraar Delta Lloyd. Ook dat we tevreden zijn met ons werk,minder met het loon dat we verdienen. Dat Vlaanderen steeds minder traditionele gezinnen telt en dat eenoudergezinnen het financieel niet altijd gemakkelijk hebben. Dat opgroeien in een nieuw samengesteld niet hoeft te leiden tot problemen. Deze studie kan een aanzet zijn voor de Vlaamse regering om hun beleid bij te stellen en nog meer te investeren in onderwijs,cultuur en welzijn. Drie domeinen waar Vlaanderen zelf bevoegd voor is. Bij het begin van het nieuwe schooljaar hebben heel wat kranten reflecties en ideeën gebracht over waar we met ons onderwijs naar toe moeten. Er moet aandacht zijn voor kinderen uit sociaal zwakkere groepen. De kwaliteit van ons onderwijs moet gewaarborgd blijven. Kennis en opleiding betekenen concurrentievermogen in een geglobaliseerde wereld. Kinderen met leerstoornissen moeten begeleid worden. Maar kinderen met ontwikkelingsvoorsprong moeten ook voldoende uitdagingen krijgen om zich binnen het onderwijs te ontwikkelen. Cultuureducatie moet in het onderwijs meer aandacht krijgen. Minister Anciaux wil in de laatste maanden van zijn beleid daar werk van maken. Cultuurparticipatie moet doordringen in alle geledingen van onze samenleving. Dat is een opdracht voor de openbare omroep,de overheid en besturen op alle niveaus samen met de vele culturele verenigingen in Vlaanderen. Ook jeugdbewegingen en senioren- verenigingen hebben een taak te vervullen. De Amedee Verbruggenkring is daarin een kleine schakel en nodigt je uit om deel te nemen aan de vele culturele activiteiten die in onze stad georganiseerd worden.
de GAUDEAMUS-ZANGAVOND vrijdag 3 oktober 2008–20 u zaterdag 4 oktober 2008–20 u Stadsschouwburg Sint-Niklaas Toegangsprijs:slechts 12 Euro. tweejaarlijks ZANGFEEST. De twee avonden zijn opgebouwd rond de 3de CD van het koor(eind 2007)onder de titel“Dichter en Geus”. Veel kunstig bewerkte Nederlandstalige kleinkunst,maar ook veel vrolijke volksliederen en samenzang. Naast enkele bekoorlijke nieuwigheden,staan tal van grote succesnummers uit de vorige zangavonden op het programma. Het geheel o.l.v. Dirk Stuer en zijn orkest. Presentatie Andrea Croonenberghs(VRT). De toeloop voor de genummerde plaatsen is reeds bijzonder groot. Gaudeamus-secretariaat:Zakstraat 44,9112 Sinaai 03/772.39.70,of. per elektronische post:Neem ook eens een kijkje op de website:http://www.koorgaudeamus.be
maandag 10 NOVEMBER 2008 Ter gelegenheid van de Winterkermis en Jaarmarkt en vele andere activiteiten in een volledig verkeersvrij dorpscentrum. Iedereen kan mee doen in een gemoedelijke kermissfeer! Standgeld 5€per 5 m VERPLICHT INSCHRIJVEN via rek.nr.: 979-5487335-50(+uw naam+tel.) ALLES IS TEN VOORDELE VAN 11.11.11 Aanvangsuur:8u30 OPSTELLEN VANAF 7U30 MEER INFO: AndréVan Hove 03/778 14 32 Firmin De Beleyr 03/722 07 62 Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.
Elke 2de maandag om 20u in zaal de Kouter(oude gemeenteschool):open DORPSRAAD–elke Belselenaar is welkom. Agenda steeds te lezen aan het gemeentehuis en op Woe 24/9 19u start van 6 avonden AVK-KALLIGRAFIECURSUS in zaal van de KLAVERS. Volgende lesavonden:8/10,22/10,12/11,26/11,3/12. (Neem dringend contact Guido Stevens 03-772 46 00) Za 27/9 21u in‘t EY“MIEK&ROEL”(reserveren! ) Woe 1/10 20u Stadsschouwburg Uitreiking van de cultuurprijzen. Kaarten te bekomen op het secretariaat van AVK of op het stadhuis. Vrij 3/10 20u stadsschouwburg GAUDEAMUS-zangavond(reserveren p 9) Za 25/10 21u in‘t Ey JAN DE SMET van de Nieuwe Snaar. (reserveren! ) Vrij 31/10 KERKHOFBEZOEK met bloemetje voor overleden leden. Zo 2/11 15u ALLERZIELENBEZINNING in de Rosenbergabdij muzikaal opgeluisterd door trio Herman Elegast - Pieter Stevens - Paul Poppe. Zat 8/11 20u stadsschouwburg BELCANTO operette“South Pacific”(reserveren! zie verder p 9) Zo 9/11 16u in’t EY barokconcert met de familie KUYKEN(reserveren!) Di 11/11 9u AVK&VOS bloemenhulde aan het oorlogsmonument,10u30 bezoek aan BKV-tentoonstelling in het gemeentehuis. AVK werkt traditioneel mee aan 11-11-11. Zo nov 9u in de Sint-Andreaskerk. Dank- en FEESTVIERING van onze Koninklijke fanfare Sint-Cecilia. Omer Wauters,70 jaar spelend lid,wordt extra in de bloemetjes gezet. Zo 14/12 24ste KERSTWANDELING van de Reynaertstappers. Om 16u in‘t EY Hans de booy(wil op tijd reserveren! )
Samen met de Deel-Cultuur-Raad en de Reinaertredactie ben ik ten zeerste verheugd dat de financiering van het project tot het plaatsen drie kunstwerken in Belsele is rond geraakt. Onze gemeenschappelijke dank gaat dan ook uit naar al de sponsors en sympathisanten die aan“Kunst in Belsele” hun steun hebben verleend. De kunstenaars kunnen nu ijverig aan het werk. Een beetje egoïstisch misschien,maar persoonlijk ben ik bijzonder gelukkig dat“De Klokkenlapper”,van Belselenaar Koenraad Rossaert,ons Dorpsplein zal sieren. Zonder enige afbreuk te doen aan de andere kunstwerken die voorzeker evenwaardig zullen zijn. Alleen vind ik het spijtig dat“De wassende Vrouwen”‘werkloos’zullen opgesteld worden aan de droge dorpspomp. Hopelijk worden de beelden niet geplaatst bovenop de jammerlijk gedempte waterput,die op zich al een‘begraven’monument is(was). Misschien is dit wel een volgend actiepunt voor de D.C.R. om dit in rode baksteen gemeste kunstwerk(15m. diep–8 m. diameter)terug in ere te herstellen. Toch gaat mijn grote liefde uit naar“De Klokkenlapper”. Kan moeilijk anders,want van kindsbeen af,was ik gefascineerd door de klokken. Wellicht koestert elk kind wel eens een periodieke liefde voor de klokken,zeker rond de paastijd als de magische‘klokkenvogels’rijkelijk beladen,terug keren uit het pauselijke Rome. Maar ik ben gezegend–of is het geteisterd–met een eeuwig durende‘klokkenliefde’. In de tijd dat de klokken nog manueel geluid werden door pure mannenkracht,mochten wij als kleuters mee met ons vader-koster naar de kerk en bewonderden wij hem toen hij met het dikke klokkenzeel met forse kracht de klok aan het luiden bracht. Wij mochten meetellen,honderd slagen diende de klok te luiden,in de week althans. ’s Zondags waren het er honderd vijftig. Eens wij iets groter waren,mochten wij aan de slingerende reep van de uitbollende klok mee schommelen tot hoog boven het hoogzaal,wat uiteraard een leuke en kosteloze attractie was. Soms hingen wij joelend met zijn drieën aan de armdikke koord die ons ongebreideld op en neer trok. Ter gelegenheid van de hoogdagen of bij‘rijke’huwelijken diende er met de drie klokken geluid te worden. De drie vaste klokkenluiders,waaronderéén blinde man uit het‘armhuis’(C.O.O.),“de blinde Charel”,waren op elkaar zodanig afgesteld zodat de drie verschillende bronzen klokkentonen in volle harmonie te horen waren. ‘Doodzonde’was het als per ongeluk twee klokken gelijktijdig hun slag haalden. Die eventuele zonde werd nadien vermoedelijk wel weggespoeld door een paar pinten in’t café“Onder de Toren” bij‘De Korre’. De zwaarste klok werd hierbij eerst op gang getrokken,vervolgens de tweede en nadien de kleinste,die door de pientere koster getrokken werd. Een echt spektakel was dit,die drie klokkenluiders zwetend en hijgend aan het werk te zien. Ze kenden de kunst de klokken te laten jubelen bij grote plechtigheden en ze bijna te laten wenen bij begrafenissen. Bij een rouwplechtigheid en aankondiging van een sterfgeval,werd enkel de tweede zwaarste klok geluid,waarbij ze telkens na twee slagen tijdens een korte pauze op haar‘kop’diende gehouden te worden,wat wel de zwaarste karwei bleek te zijn. Hierbij werd dan ook beurtelings gewisseld en als pluimgewicht speelde mijn vader hier niet in mee. Om zes uur’s morgens diende hij wel elke dag de kerk‘open’te luiden,vandaar zijn schalks gezegde:“Als ik trek aan mijn zeel,slapen er nog veel”! Stiekem mochten wij als brave misdienaars af en toe in groep onder begeleiding,tot in het klokkenhuis van de toren klimmen om de drie klokken in volle galop,in een wiegende‘stoel’te bewonderen. Eens gebeurde het datéén van ons zijn houten schoen verloor en onder de grote zwierende klok(3200 kg)rolde. De houten‘blok’schoof telkens mee in de richting van de zwierende klok,zodat wij moesten wachten tot de volledige stilstand van de klok om het schamele versleten schoeisel te recupereren. Met nazinderende oren daalden wij als half dove jongens de toren af. Toen in 1943 de twee grote klokken(3.200 kg. –2.100 kg.)door de Duitsers uit de toren werden geroofd om ze te hersmelten tot de gevreesde vliegende bommen,heeft mijn vader geweend als een kind. Het waren immers‘zijn’geliefde klokken. Hij schreef en drukte dan ook op duizenden kaartjes een afscheidsgedicht dat in alle beroofde Wase kerken werd gezongen op de melodie van“O Kerk van twintig eeuwen”. Dit alles heeft zeker mijn‘klokkenliefde’’gewekt. Misschien ligt hier wel de oorzaak dat ik destijds onder de toren ben komen wonen. Onder de toren van de‘Klokkenlappers van Belsele’nog wel. Wellicht heeft de voorzienigheid hier wel voor gezorgd. Jammer,de drie elektrisch aangedreven Belseelse klokken,wel van iets lichter allooi dan hun Waasmunsterse collega’s,zijn gezamenlijk maar bitter weinig te horen. (In Hamme-Zogge worden de klokken nog manueel geluid) Toen wij met de K.W.B. in 1966 plannen smeedden om een groot volks zomerfeest te organiseren,dicteerde een onverklaarbare nachtelijke muze mij de naam“Klokkenlappersfestival” als doopnaam aan het komende feest te geven. Dit festival groeide langzaam maar zeker met stijgend succes uit tot een monument in het Belseels dorpsleven. Steeds grotere en duurdere vedetten kwamen op de affiches met als toppers Ann Christy(1979)- Marva(1980)- Rob De Nijs(1984)- Will Tura(1986 en 1987)- Helmut Lotti(1996)naast zoveel andere bekende artiesten en orkesten. Eén van de grote volkse attracties,naast de tekenwedstrijden van kinderen op het asfalt,was het bloedstollende“Interclubspel” op het stramien van“Spel zonder Grenzen”,waarbij een tiental verenigingen en/of straten het tegen elkander‘uitvochten’. Elke ploeg bestond uit zeven spelers waaronder minimuméén dame. De onbetwistbare kampioen was de ploeg uit de Nieuwstraat met als coach Etienne Dierick,die zijn ploeg telkens op Spartaanse wijze wist voor te bereiden op de grote slag. Ondanks dat de meeste ploegen aantraden met als enige opdracht“De Nieuwstraat” te kloppen,haalden de algemene gewraakte‘vijand’tien overwinningen op rij. Een paar anekdotes toch. De laatste opdracht van elk“Interclubspel” bestond uit een verrassingsproef. De andere proeven werden veertien dagen op voorhand aan de ploegen bekend gemaakt. Eén van de verrassingsproeven luidde:“Verzamel zoveel mogelijk dassen(plastrons)en maak er een zo lang mogelijke koord van”. In stormloop liepen de ploegen naar het massaal opgekomen publiek toe om hen van dat‘kledingsstuk’te beroven. De pientere Chiro-mannen schoten zich naar de kledingswinkel‘Tony’en vroegen aan Myriam hen zoveel mogelijk plastrons te bezorgen. De brave ziel haalde ter goede trouw,haar hele stock dozen met nieuwe plastrons boven,die door de Chiro-boys als echte roofvogels werden meegenomen. In een mum van tijd werden de plastrons tot een lange koord geknoopt,waardoor de Chiro deze proef won. Na het spel werd de koord ontknoopt en de verbouwereerde Myriam kreeg de lege dozen en een berg verwriemelde plastrons terug. Die ze na het strijken opnieuw kon herverpakken. Eens bestond de verrassingsproef uit het verzamelen van de meeste huisdieren. De coach van een voetbalploeg haalde zelfs een aantal biggetjes naar huis. Zij wonnen deze proef waarna de diertjes terug in de koffer van de wagen werden gedeponeerd. In volle euforie bleef de voltallige ploeg nog even navieren. De vergeten biggetjes lagen ondertussen dood in de bloedhete koffer van de in de zon staande wagen. Op de vraag of de verzekering van het Klokkenlappersfestival hierin kon tussen komen was het antwoord“mensen zijn verzekerd,dieren niet”. Jammer,in 1998 luidde de KWB zijn allerlaatste klokkenlappersfestival. Nostalgisch misschien maar smakelijk eet ik nog regelmatig het lekkere Belseels gebak,dat versierd wordt met een marsepeinen schildje waarop het‘klokje’van het logo van het verleden‘Klokkenlappersfestival’prijkt. Echt om van te snoepen,misschien bij herlezen van dit teugeltje. Ondertussen wacht ik althans,op mijn nieuwe buurman“De Klokken-lapper” van Koen Rossaert. Aan alle kunstenaars veel succes gewenst!
FRANK POLLET,(opnieuw Puiveldenaar),nodigt je uit op zijn boekpresentatie van[het sluitstuk van de trilogie waarvan eerder(2000)en(2004)bij Uitgeverij P in Leuven verschenen],op zaterdag 27 september om 20 uur in het Museumtheater aan de Zwijgershoek in Sint-Niklaas. Op het programma:Dichteres zegt zinnige woorden over aLDiDa. Acteurs en brengen gedichten uit de bundel. en brengen songs met teksten van Frank Pollet. Uitgever(Uitgeverij P,Leuven)overhandigt de symbolische eerste exemplaren. praat alles vlotjes aan elkaar. Na afloop heffen we het glas en wie wil,kan een gesigneerd exemplaar aanschaffen.Cover en digitaal grafisch binnenwerk:verschijnt met de sympathieke steun van RD D.V.L.S. bvba Kantoor D'hooge,(Heidebloemstraat 70 bus 9 in 9100 SINT-NIKLAAS)
Hou je van traditie? Ben je minstens 18 jaar oud? Ben je van het Waasland? WORD REUZENDRAGER Info:Carl Claes H. Consciencestraat 103 9100 Sint-Niklaas 0478 32 71 06
Het belcantogezelschap brengt elk jaaréén operette of musical in de stadsschouwburg. Negen Belselenaren werken mee. Dit jaar koos het Belcantogezelschap voor een liefdesverhaal dat zich afspeelt op 2 eilandjes in de Grote Oceaan tijdens de 2de W.O. met veel romantiek,humor en emotie! Musical in 2 bedrijven“SOUTH PACIFIC” van R. Rodgers&O. Hammerstein–J. Logan Opvoeringen:zaterdagen 1 en 8 nov&maandag 10 nov 08 om 20 u. en zondagen 2 en 9 nov&dinsdag 11 nov. 08 om 15 u. Toegangskaarten:18€(+55 j. &–25 j:16€)Kansenpas:2,50€ Belcanto-secretariaat tel. 03-776.49.55 of bij de leden van het Belcanto-gezelschap in Belsele: Alex&Christine De Vogel-Cappaert Markstr 209,Erik Mels Schoonhoudtstr 78,Jo Snellings Schoonhoudtstr 96,Jozef&Maria Speleman - De Maeseneir Nieuwe baan 121,Rudy Van Damme Kasteeldreef 6,Jaak&Emmy Van der Helst-Vercauteren Stijn- Streuvelslaan 6,Hilde Vermeulen Kerkstr 52(langste anciënniteit),Marleen Verschelden Grimbeertstraat 17
Jan–Pieter Maes werd geboren in De Klinge op 11 juli 1936. Hij kreeg de voornamen mee van de Vlaamse helden van 1302:Jan Breydel en Pieter de Coninck. Zijn Vlaamsgezind-zijn van thuis uit,heeft hij omgezet in een levenslang engagement voor sociale rechtvaardigheid. Tot in zijn laatste levensmaanden was hij geboeid door de geschiedenis van zijn dorp en de mensen die er woonden. Als plaatselijk Chiroleider kreeg zijn engagement daar gestalte. Hij trouwde met Laura en kreeg met haar vier zonen,zijn beroep bracht hem naar Sint-Niklaas. Hij was er een plichtsbewuste en nauwgezette notarisklerk. Zijn drukke gezin werd het ankerpunt voor de jonge Wase Volksunie waarvan hij bijna 40 jaar de onvermoeibare gewestsecretaris werd. Toen de komst van Maurits Coppieters als kopman voor beroering zorgde,werd mede door hem de weg van de toekomst ingeslagen. Het arrondissement werd het sterkste VU-arrondissement. Ook in het Brussels hoofdkwartier werd de werkkracht en de accuraatheid van onze secretaris op prijs gesteld. Hij werd ook de drijvende kracht bij de vereniging van notarisklerken,het Centrum voor Man,Vrouw en Gezin,was medestichter van de Amedee Verbruggenkringen,die als socio-culturele vereniging in verscheidene Wase gemeenten nog altijd actief zijn. Diverse tijdschriften werden bij hem thuis getypt,gestencild,geniet en verstuurd. Zijn huis was een hoofdkwartier,vergaderplaats,centrum van dienstbetoon. Nooit verloor hj de moed. In tijden van spanningen bleef hij onveranderlijk zichzelf. Hij gaf zijn mening,soms ongezouten,als besluit van scherpe analyses. Hij stelde zich niet op het voorplan,eiste geen beloningen,mandaten of eerbewijzen. Maar zijn gezag werd erkend en zijn overdroten inzet gewaardeerd. Van zijn pensioen genieten zat er niet echt in. Zijn gezondheid ging achteruit. Het gevecht tegen de ziekte vergde meer en meer van zijn krachten. Maar hij gaf de strijd niet op,niet in de politiek,niet tegen de kwaal. Hij zette zich in voor de mede-patiënten. Niemand heeft hem ooit horen klagen,ook niet als het lijden zwaar was. Hij bleef het leven trouw. Laura,tot op het laatste ogenblik ben je niet van Jan-Pieters zijde geweken. Uiteindelijk hebt ook jij zijn hand moeten loslaten. Die band is jullie diep geheim. Jij,de kinderen,schoonkinderen,kleinkinderen,jullie waren een trouw cordon rond Jan-Pieter. Jullie zullen hem zeer missen. Wij delen in uw verdriet. Wij zijn hem maar ook jullie dankbaar omdat jullie hem de ruimte gaven voor zijn engagement als overtuigde en progressieve Vlaming. Rust nu maar in vrede,Jan-Pieter.