Beste Reynaertlezer,Belsele 8 december 2008 Sinterklaas is weer naar Spanje vertrokken. De Kerstman verschijnt in het straatbeeld. Kerstlichtjes worden aan huizen opgehangen en in de winkels klinkt kerstmuziek. ’t Schijnt dat dit niet voor iedereen even aangenaam in de oren klinkt,maar voor mij hoort het er zeker bij. Kerstmis is hét familiefeest bij uitstek. Het is het feest waar de vrede en de verbroedering met alle mensen centraal staat. Het is het feest voor alle mensen van goede wil. En enige goede wil om van de wereld iets moois te maken,is zeker nodig. 2008 was een bewogen jaar. De regeringscrisis sleepte aan en in september sloeg de financiële crisis hard toe. De bevolking verwachtte van de regering een correcte aanpak voor deze problemen. Niet dat er veel aan kon gedaan worden. De crisis in de banksector oversteeg immers de nationale problematiek en liet zich voelen op wereldniveau. Maar toch,enige vastberadenheid en juist inzicht was nodig. Een parlementaire commissie moet nu uitmaken of de regering op de juiste manier gereageerd heeft op deze problemen. Op de financiële crisis volgt een economische recessie. Werkonzekerheid en berichten van sluitingen en afdankingen in verscheidene sectoren zijn het gevolg. Vooral de automobielsector en in haar kielzog alle aanverwante bedrijven krijgen zware klappen. Vele werknemers zijn tijdelijk werkloos en sommige bedrijven sluiten voorgoed de deuren. En dat in de dagen voor Kerstmis en Nieuwjaar. De regering Leterme staat voor enorme uitdagingen en toch komt ze niet van de grond:de tegenstellingen tussen de regeringspartijen,tussen Vlamingen en Franstaligen,maken goed bestuur onmogelijk. De begroting 2009 hangt met haken en ogen aan mekaar en moet in januari opnieuw bekeken worden. Een evenwichtige inschatting is evenwel belangrijk,want de sociale partners vragen geld aan de federale regering om een nieuw loonakkoord mogelijk te maken. Vooral CD&V en Open VLD vrezen echter dat het plan een te grote hap uit de schatkist zal nemen. De kostprijs wordt immers geraamd op 1,5 miljard euro per jaar en in dat geval blijft er geen geld meer over voor een eigen economisch herstelplan. SP-a en PS-ministers praten over werkgelegenheid en doen voorstellen om de werkgelegenheid in beide landsdelen te verbeteren. Zij pleiten voor de overheveling van de hele begeleiding en actieve opvolging van de werkzoekenden naar de deelstaten. Ook de responsabilisering van de deelstaten staat in het akkoord. Deelstaten die veel werkzoekenden aan het werk helpen,moeten daarvoor beloond worden. Prompt worden ze door Joëlle Milquet(CdH)teruggefloten. Elke voorzichtige poging om meer bevoegdheden te geven aan de deelstaten,wordt door Milquet afgeblokt. In de Vlaamse pers verscheen vorige week een oproep aan onze politici om te blijven ijveren voor een vredesmacht in Oost-Congo en op die manier te trachten een einde te maken aan het humanitaire drama daar. Er bestaat echter weinig Europees enthousiasme om aan een risicovol Afrikaans avontuur te beginnen. Minister Karel De Gucht probeert nochtans de Europese landen in beweging te krijgen,dit keer met de steun van bijna alle politieke partijen en op uitdrukkelijke vraag van VN-baas Ban Ki-moon. Al jaren horen we schrijnende verhalen over wat er misloopt in onze voormalige kolonie. Reportages tonen hallucinante getuigenissen over hoe verkrachting als een vreselijk wapen van terreur gebruikt wordt. Oost-Congo is niet de enige plek in Afrika waar de burgerbevolking het hard te verduren krijgt. In Somaliëblijft de dodelijke chaos totaal en hebben piratenbendes vrij spel. Er is de hel van Darfur,waar de gruwel onbeperkt aanhoudt. Ook Zimbabwe is op een donker dieptepunt aanbeland,nu er een cholera-epidemie uitgebroken is. De tragische implosie van Zimbabwe is helaas een goed voorbeeld van de Afrikaanse onmacht om de problemen aan te pakken. Op 10 december is het juist 60 jaar geleden dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd ondertekend. Een recente peiling toont aan dat de Vlaming de mensenrechten een warm hart toe draagt. In Vlaanderen is er op juridisch vlak heel veel verworven. Maar in vele landen worden de rechten van de vrouwen en kinderen nog met de voeten getreden. Vooral in oorlogsgebied neemt men het met de rechten van de mensen niet zo nauw. Zoveel ellende grijpt ons naar de keel. We voelen ons dikwijls onmachtig tegenover zoveel onrecht. En toch is niet alles somber. Hier bij ons in Vlaanderen zijn vele mensen bezig om het leed van anderen te verzachten. ‘Den Durpel’,een ontmoetingsplaats voor wie die het sociaal isolement wil doorbreken en actief wil deelnemen aan het maatschappelijk leven,is genomineerd voor de Oost-Vlaamse Pluim. Welzijnsschakels helpen kansarmen de moeilijke kerstdagen door te komen. Het VLOS steunt asielzoekers. Behoeftigen kunnen bij het OCMW om steun,…. En wij kunnen ons steentje bijdragen door in de Wereldwinkel binnen te lopen. De producten die daar verkocht worden,bezorgen de producenten een eerlijke boterham. Dit is de echte boodschap van Kerstmis. Beste lezer,de Reynaertredactie wenst jou en je familie in ieder geval‘een Zalig kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar’.

Na vele voorbereidingen werd op 10,11 en 12 oktober het 55 jarig bestaan van Chiro Staderas Belsele gevierd. Op vrijdag werd de dropping georganiseerd door het oudercomitévan de jongens-Chiro. De dag erna was het officiële receptie,opening van de tentoonstelling,en een optreden van de muziekkapel van de jongens-Chiro van Sinaai,waarna iedereen kon aanschuiven aan het uitgebreide breughel-buffet in de parochiezaal. Op zondag was het heel de dag chiro voor onze leden. ’s Morgens was er plaats voor een korte bezinning die door de bisschop werd bijgewoond. De leden werden getrakteerd op frietjes waarna een middag vol spel en plezier volgde. Onze werking is er een om fier op te zijn. 55 jaar lang werd ze gedragen door enthousiaste en geëngageerde Chiro-mensen. Mensen die weten waar Chiro voor staat en Chiro willen uitdragen en delen. Al de verhalen van al deze mensen vormen samen de geschiedenis van onze Chiro. Eén waar we samen met een warm gevoel op kunnen terug blikken. Herinneringen aan fijne zondagnamiddagen,weekends,bivakken,tochten,…Chiro Staderas heeft bij velen een plaatsje in het geheugenén het hart veroverd. Chiro Staderas is de plaats waar gelachen wordt,waar vriendschappen voor het leven ontstaan,waar de eerste buikvlinders ronddartelen. De plaats waar we plezier maken,lekker onszelf kunnen zijn,op avontuur kunnen gaan. Dat was het 55 jaar lang. Dat is het nog steeds. Chiro Staderas is ook nu nog de wekelijkse afspraak met spel en plezier voor meer dan honderd jongens en meisjes en bijna 25 leiders en leidsters.

Ze is zo mooi dat ze je doet geloven dat het leven ookécht mooi is. We weten wel beter. Ik beleef een dag in het oude dorp,waar de huizen kreunen onder het ademen van de dode mensen. Wonderlijk is dit dorp,dat maar echt tot leven komt in het gure weer,de harde wind. Dichtgeknoopte grijze jassen met hoge kragen waarin gerimpelde gezichten zitten verscholen. Het klinkt als muziek,alleen veel mooier. Iedereen laat me mijn gedachten beleven en bekijkt mij. Ook m’n dorp. Ze kijken mij allemaal aan en ik zie het niet. Ze verwachten allen hetzelfde antwoord op de niet gestelde vraag en ik kan het hun niet geven. Laat me nou maar wandelen,en een sigaretje roken,en denken aan vroeger,en aan later en aan het bleke sterfbed waar de oude man zijn laatste adem uitblaast. Ze zijn mooi maar worden oud,de bomen dan. De staarten zwiepen kwaadaardig. Ze willen de prooi,allemaal,en alleen de glinsterende ogen begrijpen mijn blik. Ik lees woorden en kruip in de letters. Kijk goed,tussen de bomen van weleer zie je de zon pogingen doen om te leven. Je ziet het dorp waar wordt geleefd op een manier waar je weemoedig van wordt. Waar is mijn tijd,waar ik je omhelsde,mijn lieve dorp? Waar ik wist dat ik je ging zien toen ik de straat inreed? En jij was daar,m’n lieve dorp,en je grijze hart rees voor me uit,in al die pracht. Ik opende je poorten en stapte je lichaam binnen,jouw kern,en je warmte ontving me. Je hebt een nààm die ik alleen mag spreken omdat ik de draagkracht ervan begrijp. Het heeft tijd nodig gehad de schoonheid ervan te zien,het harde verleden dat je heeft gevormd tot wat je nu bent. Je herbergt zoveel geheimen en onopgeloste zaken,je verzwijgt wat je voelt en wil praten,je kunt het zien aan de mensen in de straat,ze zoeken je op en slenteren naar de ziel aan de kroegen,op de achtergrond het oneindige water. Je kunt het zien aan je kinderen waar je zo van houdt. Ik zie je staan,mijn dorp,je armen zonder bladeren verwelkomen mij en laten mij weer gaan. Niemand die dat begrijpen kan,niemand die er weet van heeft,en dat is maar goed ook. Er zijn geen woorden voor. Voor je schoonheid die je met de jaren hebt vergaard. En eenmaal ik thuis ben,ver weg van de kasseien die er eeuwen later nog zullen liggen,zie ik jou opnieuw staan,verknocht aan alles wat rondom je gebeurt,en bang voor wat het heden brengen zal. Hoelang duurt het nog vooraleer ik jouw naam hoor,vooraleer ik je naam uitschreeuw in de kerk die je herbergt. Ik zoek je op m’n dorp,en ik streel stokoude haren die je wel zou herkennen,en ik kijk in je oude ziel en voel wat je vertelt in jaren. Ik wil bij je zijn,je straten bewandelen,je aanraken terwijl er nostalgische muziek in mijn moede hoofd dreunt. Er rest me niets meer dan woorden die over jou verhalen. Alleen over jou m’n lieve dorp,die al mijn geheimen heeft aanhoort en heeft opgeborgen in het verleden dat werd gemaakt.

Elke 2de maandag om 20u in zaal de Kouter(oude gemeenteschool):open DORPSRAAD–elke Belselenaar is welkom. Agenda is steeds te lezen een dag voordien aan het gemeentehuis en op http://www.belsele.be Za 13/12 20u Sint-Andreaskerk KERSTCONCERT met de koninkl. fanfare Sinte-Cecilia en het Sint-Gregoriuskoor en soliste Ilse Vaerendonck Woe 17/12 18.30u DCR- KERSTVERTELLING door Bibiane De Beleyr voor alle kinderen in het Sint-Andriesbosje. Ieder wordt getrakteerd met een versnapering. (org:DCR ism AVK) Za 20/12 vanaf 16u Belseelse kerstmarkT. 50 kraampjes met veel lekkers,kunstambachten en cadeautjes zijn opgesteld rond de kerk. IJssculpturen kan je bewonderen naast de prachtige kerststal. Vorig jaar waren er maar liefst 6.000 bezoekers. AVK verkoopt er zijn geliefd BROODJE MET ZUURKOOL EN WARME WORST. Wie een boek,iets lekkers of een leeuwenvlag wil voor onder de kerstboom,kan er ook terecht. Zo 04/01 10.30u OVV-Waas nieuwjaarsreceptie met PETER DE ROOVER over actua(in zaal Steenstrate van de Van Raemdonckkring,Nieuwstraat,St-Niklaas)Vrij 16/01 20u zaal de Klavers BENEFIET- COMEDYNIGHT met Nigel Williams,Bert Kruismans,&Koen Dewulf. €15 a d kassa en€12 VVK bij de Chiroleiding,bij Guido Stevens - Schoonhoudtstraat 56,of bij Staf Lerno - Molenwijk 12. (zie ook affiche verder) Woe 4/2 start 6 avonden“20ste AVK-KALLIGRAFIECURSUS"in zaal van de KLAVERS. (info&inschrijven bij Guido Stevens 03-772 46 00) Vr 6,za7,zo 8/2 KWB-TONEEL in de Klavers:“De Gelukkige Dwazen” Zo 7/2 AVK-PANNENKOEKEN-ledenfeest in Gavertje Vier. Zo 14/2 72ste Vlaams Nationaal ZANGFEEST(Lotto-arena- Antwerpen)bestel tijdig uw toegangskaart in voorverkoop op ons secretariaat. Do tot en met zo 26-27-28-29 maart om 20u in zaal“De Klavers” BTG Phoenix stelt voor“Ons zusje trouwt…en dan is er…champagne!“(meer info en kaarten:Eddy De Taey,Arkestr 17,tel. 772 28 08)

Op 1 december 2008 verscheen onderstaand artikeltje in“De Standaard”,naar aanleiding van haar suggestie die ze op 1 november bezorgde aan het Sint-Niklase stadsbestuur. ALTERNATIEF VOOR UITBREIDING POPULIERENWIJK. Er is veel protest van bewoners tegen de uitbreiding van de Populierenwijk in Belsele. 'Het stadsbestuur kan beter een nieuwe woonwijk bouwen op de vrijgekomen gronden van Green Center',vindt Annemie Charlier uit Belsele. De plannen om de Populierenwijk met een vijftigtal wooneenheden uit te breiden,stuiten in Belsele op forse weerstand. Vooral het feit dat de gronden waterziek zijn,maakt de huidige buurtbewoners argwanend. Charlier komt met een alternatief op de proppen. 'In het voorjaar sloot Green Center de deuren en de gebouwen zijn ontmanteld',legt Charlier uit. 'Het lijkt interessant om met de eigenaar(s)te gaan praten en daar een nieuwe woonwijk in te planten. Die gronden maken alvast geen deel uit van de natuurhistorische kern van Belsele,zoals dat met de meersen aan de Populierenwijk wel het geval is. De gronden zijn droog en goed bereikbaar. Ze hebben ook weinig milieuwaarde. De ontsluiting van de nieuwe wijk kan je plannen langs de Hulstendreef,Nieuwe Baan en eventueel Rozenlaan. Langs de kant van de Rozenlaan zijn de gronden al ingekleurd als bouwgrond. Aan de Nieuwe Baan is het landbouwgrond,maar brengt een wijziging van het gewestplan een oplossing.' Schepen Jos De Meyer(CD&V)wil niet overéén nacht ijs gaan om een beslissing over de uitbreiding van de Populierenwijk te nemen. Of die al dan niet doorgaat en wat de alternatieven zijn,wordt pas na diverse adviezen beslist door het schepencollege. 'We hebben nood aan deskundig advies zoals dat van de stedenbouwkundig ambtenaar,de provincie en de Vlaamse Milieumaatschappij. We willen ook een goed gefundeerd grondonderzoek. Pas daarna valt de beslissing over de uitbreiding van de Populierenwijk',zegt De Meyer. (sl)

"Waar haal je dat altijd uit met je Vrije Teugel”? wordt mij wel eens door trouwe lezers de vraag gesteld. Een moeilijk te beantwoorden vraag. Soms is het gewoon de wonderbare muze of af en toe een plotse opwelling van mijn oude‘memorie’en soms krijg ik ook wel de helpende hand gewoon door de actualiteit,zoals deze keer,waarbij ik zal proberen een binding te maken tussen actualiteit en geschiedenis. Via de pers en ook wel via de gebruikelijke en onverbiddelijke‘dorpsroddels’hebben wij de zaak van“Tante Klara” min of meer kunnen volgen. Voor niet ingewijden betrof het hier een onheuse en uiterst dubieuze erfeniskwestie die heel wat gerechtelijke- en advocaatvoeten in de aarde had,maar waarin uiteindelijk gerechtigheid is geschied. Gelukkig maar. Misschien is de goede afloop van deze zaak wel te danken aan een devote noveen ter intentie van de heilige‘Rita’(hopeloze gevallen)door de rechthebbende erfgenamen tijdens de gerechtelijke procedure. Wie weet? Aan sommigen van de gelukkige en terechte erfgenamen heb ik mijn felicitaties mondeling overgemaakt en er terloops schalks aan toegevoegd dat ik een palmdrinker ben! Wie Weet? Maar dit ter zijde. “Tante Klara” was een hoogbejaarde bakkerin,weduwe van de warme bakker Achille Behiels. In het register van de burgerlijke stand stond ze ingeschreven als“Clara” Schefaut,maar spontaan schrijf ik liever“Klara” met de‘K’van Kapitaal. Het weze mij vergeven. Klara en Achille hadden vooraan in de Kerkstraat een piep klein maar gezellig bakker-kruidenierswinkeltje met“trapjes-op”,waarvan het‘monumentale’maar bouwvallige duivenhok nog als enige getuige onesthetisch staat te‘pronken’. Dat het kleine winkeltje langzaam maar zeker uit gegroeid is tot een goudmijntje is een publiek geheim. Terecht wellicht. Zowel Klara als Achille hebben er inderdaad keihard voor gewerkt. Achille had tevens een reuze broodbaan,vooreerst per triporteur(bakfiets)en nadien met een Vauxhallwagen. Sommigen herinneren zich wellicht Achille nog beladen met grijs katoenen zak met brood over de schouders,al stappend of al ploeterend over meestal modderige opritten of zelfs‘karreslagen’naar de afgelegen erven en hovingen die met de wagen niet bereikbaar waren. Eén van zijn specialiteiten waren de ongeëvenaarde mastellen. Klara bediende haar winkeltje op ouderwetse manier. Ongelooflijk kon ze snel en juist uit het hoofd rekenen. Bij grotere rekeningen hanteerde ze vlot het papier en potlood dat ze wel eens al likkend moest bevochtigen om greep te krijgen op het nogal gladde boterpapier. Haar beste klanten waren misschien nog wel de schoolkinderen die zich dagelijks kwamen bevoorraden van de nodige snoep. Dat Klara zo goed kon rekenen is niet te verwonderen,zij was immers oorspronkelijk een schooljuffrouw samen met mijn‘Tante Alice’,die ze zich nog herinnerde. Dit was in de jaren dertig. Omwille van haar huwelijk verliet ze het onderwijs. Zij was blijkbaar voorbestemd om‘suikertante’te worden,want ze bleef kinderloos ondanks de‘warme’bakker. Als buurman-klant en later als occasioneel wijkmeester van OKRA,had ik goede contacten met Klara. Zij was zelfséén van mijn grote fans van mijn Reinaertartikeltjes,die ze zorgvuldig bewaarde. Bij elk bezoek aan haar kwam steeds de onvermijdelijke jeneverfles op tafel. Het was ondermeer zij,die er mij destijds op attent maakte dat dorpspomp stond te verkommeren. Dank zij haar heb ik het pompdossier op gang gebracht. Zielsgelukkig was zij later na het herstel van dit monument. Wij hebben er dan ook enen(?)op gedronken. “Spijtig dat ze ook mij niet kunnen renoveren”,lachte ze. Tijdens haar uitvaartdienst namen wij traditioneel zoals bij elk overleden Okra-lid,met de bestuursploeg plaats in de rechter zijbeuk van de kerk. Beleefdheidshalve wachten wij steeds om de kerk te verlaten tot dat de pastoor met bedienaar terugkeren naar de sacristie. Zo geschiedde het nu ook. Bij de aankomst van de pastoor haalde ik mijn sneeuwwitte zakdoek boven en insinueerde ik alsof ik tranen stond te snotteren. Verwonderd bleef de pastoor staan en bijna medelijdend vroeg hij mij“maar Arnold waarom zoveel verdriet,je bent daar toch geen familie van”? Schalks antwoordde ik“’t is juist daarom dat ik aan het wenen ben”! Proestend liep de pastoor naar de sacristie,terwijl mijn goede vriend Armand Van de Velde in een onstuitbare hoestbui schoot van het danige lachen. Trouwens heel de Okra-groep verliet al lachend de kerk. Misschien heeft‘Tante Klara’er ook plezier aan beleefd. “Gij zijt toch nog al nen kerel zulle” wist Armand mij tussen pot en pint te vertellen l“Awel Armand als je ooit begraven wordt en ik sta niet in je testament,zal ik ook tranen met tuiten wenen” repliceerde ik. Met stralende pretoogjes antwoordde hij“breng dan maar vijf zakdoeken mee”! Ondertussen is Armand ook al begraven. Ik heb er niet bij geweend,want ik heb er toch van geërfd,namelijk zijn kanarievogeltje dat ik prompt‘Armand’heb gedoopt. Het diertje kende mij goed want telkens Armand op reis vertrok of opgenomen werd in het ziekenhuis,nam ik het vogeltje bij mij thuis op‘hotel’. De laatste jaren was ik ook zo wat de ordonnance -chauffeur van Armand Van de Velde,(met kleine‘d’). Maar terug naar‘Tante Klara’. Gewerkt als een paard en geleefd als een spaarzame mier. Geen werk was haar te zwaar. Op hoge leeftijd zagen wij haar nog de dakgoot van haar huis uitkuisen. Als een echte stielman jongleerde ze met de houten ladder. Op een keer passeerde ik er toevallig toen ze die ladder verplaatste. “Moet ik je helpen Klara? vroeg ik. “Bah neen” zei ze terwijl ze moeiteloos de ladder optilde. “Nu ben je echt een‘geleerde’madam” gekscheerde ik,terwijl ze al lachend de ladder(‘leer’)beklom. Klara was echt krom gewerkt. Het verhaal deed de ronde dat ze op een keer de smid Stant Vernimmen op straat ontmoette. “Wel Stant” jammerde ze,“gij die alles kunt,kunde gij mij niet terug recht krijgen”? “Ah ban neen’k” antwoordde Stant,“ik krijg ik je niet meer heet hékind? “’t Is nog waar ook” lachte ze. Eén van haar wekelijkse karweien was ondermeer het oprijven van het braakliggende terrein rondom de oude duiventil,zodat het dreigende onkruid geen kans kreeg om weelderig te tieren. Momenteel is het daar ondertussen een echte woestenij geworden. Hopelijk zal de nieuwe eigenaar het nodige initiatief nemen tot de afbraak van het scharminkel van duivenkot. Misschien stuit hij hierbij nog op een verborgen godvergeten gouden ei of andere onbekende schatten. Wij gunnen het hem(of haar)van harte. Terwijl ik dit teugeltje nog eens herlees,laat‘Armand’schetterend zijn keeltje gaan,misschien uit dankbaarheid of als ode aan zijn vroeger baasje waaraan hij mij meermaals doet herinneren.

de voornaamste organisatie voor Oxfam-Wereldwinkels is een democratische vrijwilligersbeweging die door haar strijd voor een rechtvaardige wereldhandel opkomt voor ieders recht op een menswaardig leven. Via campagnes,acties en educatief materiaal bereikt men het publiek,overheid,bedrijven en scholen. De“Oxfam eerlijke handel” biedt consumenten een concreet alternatief. Dit alles wordt door: Een netwerk van producenten in het Zuiden Een netwerk van in Vlaanderen Het filiaal in Belsele op de Kouter bestaat 9 jaar! Heel de maand december staat in het teken van de eindejaarsfeesten. U kan er ideeën opdoen voor de eindejaarsfeesten. Cadeautjes voor jong en ouder,gemaakt volgens de principes van de eerlijke handel waardoor je de mensen in de derde wereldlanden een kans geeft op een menswaardig bestaan. Vrijwilligers die mee willen werken in onze werking zijn welkom. Wij zijn vooral op zoek naar medewerkers voor de winkelwerking en op ons maandelijks verkooppunt op de boerenmarkt te Sinaai. Meer Info: in onze winkeltel. 03/219.87.97,Ida Beda tel:03/765.97.77 Annick De Cleene:03/722.07.62

An en Bert Robbrecht-De Graef,Bookmolenstraat 58,laten ons weten dat hun webstek is bijgewerkt met bijna 500 foto’s die de teksten verge-zellen. Ook zij verdienen onze waardering en uw steun!

De Iriswortel behoort in de plantenwereld tot de lissenfamilie. Het Griekse woord‘iris’betekent‘regenboog’. Er zijn inderdaad vele kleurrijke variëteiten.

Hoe spectaculair de bloemen ook zijn,het is de wortel(stok)van de iris die het waardevolle deel van de plant uitmaakt.

De wortelstokken van twee- tot vierjarige planten worden verzameld om te laten drogen. Tijdens het drogen gaan ze naar viooltjes ruiken. Goed gedroogde wortels worden vervolgens tot een fijn poeder vermalen.

Iriswortelpoeder is geschikt voor potpourri en geurzakjes niet alleen vanwege de subtiel lichte viooltjesgeur,maar ook vanwege de goede geurfixerende eigenschappen.

De Iris germanica(Duitse lis)stamt uit het Middellandse Zeegebied maar groeit inmiddels overal in Europa en wordt voor commerciële doeleinden geteeld. Het wortelpoeder wordt veel gebruikt in producten voor gezichts- en lichaamsverzorging.

Het beste iriswortelpoeder komt van een verwante soort,Iris florentina(Florentijnse lis).

In kruidenboeken wordt vaak ook de Amerikaanse blauwe lis vermeld. Vroeger werd in Noord-Amerika deze plant door de indianen gebruikt als medicijn tegen ondermeer bloedvergiftiging.

Waarschuwing:Verse wortelstok veroorzaakt misselijkheid,braak- neigingen. diarree,Medicinale toepassing wordt dus ten zeerste afgeraden!

Ingrid Schevernels,herboriste-aromaconsulente,03 772 29 12